Monday, November 28, 2016

អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង​គ្រោង​ផាក​ពិន័យ​ចំពោះ​អ្នក​ចោល​សំរាម​គ្មាន​សណ្ដាប់ធ្នាប់

យុទ្ធនាការ​រើស​សំរាម​ក្នុង​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង កាល​ពី​ដើម​ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦ ដែល​រៀបចំ​ដោយ​អាជ្ញាធរ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង។ RFA/Men Sothyr

យុទ្ធនាការ​រើស​សំរាម​ក្នុង​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង កាល​ពី​ដើម​ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦ ដែល​រៀបចំ​ដោយ​អាជ្ញាធរ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង។ RFA/Men Sothyr


អាជ្ញាធរ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង គ្រោង​ផាក​ពិន័យ និង​អនុវត្ត​ច្បាប់​ចំពោះ​ពលរដ្ឋ អាជីវករ និង​បុគ្គល​ដែល​ចោល​កាកសំណល់​សំរាម​គ្មាន​សណ្ដាប់ធ្នាប់។ អាជ្ញាធរ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង រក​ឃើញ​ថា បច្ចុប្បន្ន អាជីវករ និង​ពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​តែ​បន្ត​ចោល​កាកសំណល់​រឹង​តាម​ផ្លូវ និង​តាម​ទី​សាធារណៈ​បែប​អនាធិបតេយ្យ បើ​ទោះ​បី​អាជ្ញាធរ​ក្រុង​បាន​បង្កើត​ទីតាំង​ចាក់​សំរាម​ជាច្រើន​កន្លែង​ក្តី។

អាជ្ញាធរ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង ឲ្យ​ដឹង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៨ វិច្ឆិកា ថា រដ្ឋបាល​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង គ្រោង​បង្កើត​ក្រុម​ការងារ​គ្រប់គ្រង​សំណល់​សំរាម​នៅ​ទីប្រជុំជន ដោយ​គ្រប​ដណ្ដប់​ចំនួន ៣​សង្កាត់​នៃ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង ដើម្បី​តាមដាន និង​អនុវត្ត​ការ​ពិន័យ​បែប​អន្តរកាល​ផ្អែក​តាម​អនុក្រឹត្យ​របស់​ប្រមុខ​រដ្ឋាភិបាល ប្រយោជន៍​លើក​ស្ទួយ​បរិស្ថាន​នៅ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង។

អភិបាល​រង​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង លោក លី មីនា មាន​ប្រសាសន៍​ថា ជំហាន​ដំបូង អាជ្ញាធរ​មាន​វិធានការ​ជូន​ដំណឹង​តាម​រយៈ​អាជ្ញាធរ​ភូមិ និង​ផ្សព្វផ្សាយ​ជូន​ពលរដ្ឋ​ស្ដីពី​ការ​ទុក​ដាក់​សំរាម និង​វេច​ខ្ចប់​សំរាម​ឲ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ។ លោក​បញ្ជាក់​ថា ក្រោយ​ពី​អាជ្ញាធរ​រៀបចំ​ទីតាំង​លក់​ដូរ​ថ្មី​ជូន​អាជីវករ​នៅ​ផ្សារ​ថ្មី​រួច​រាល់ មន្ត្រី​ជំនាញ​នឹង​ផ្ដើម​អនុវត្ត​វិធានការ​ពិន័យ​ដោយ​មិន​រើស​មុខ។ លោក​កត់​សម្គាល់​ថា អាជ្ញាធរ​ក្រុង​បាន​បង្កើត​ធុង​សំរាម​ធំៗ​ចំនួន ៣​ទីតាំង​ផ្ទុក​សំរាម​បាន ៧ ទៅ ៨​ម៉ែត្រ​គូប ដើម្បី​បង្ក​លក្ខណៈ​ងាយ​ស្រួល​ដល់​អាជីវករ​វេច​ខ្ចប់​ទុក​ដាក់​សំរាម​ឲ្យ​ត្រឹមត្រូវ តែ​ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ អាជីវករ​មួយ​ចំនួន​នៅ​តែ​បោះ​សំរាម​ចោល​នៅ​លើ​ផ្លូវ​សាធារណៈ​ដដែល។ លោក​ថា វិធានការ​ច្បាប់ និង​ការ​ផាក​ពិន័យ នឹង​ផ្ដើម​នៅ​ដើម​ឆ្នាំ​២០១៧ ខាង​មុខ ផ្អែក​តាម​អនុក្រឹត្យ​របស់​ប្រមុខ​រដ្ឋាភិបាល ដែល​ជំរុញ​ឲ្យ​ភាគី​ពាក់ព័ន្ធ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ក្នុង​ការ​គ្រប់គ្រង​សំរាម និង​កាក​សំណល់​នៅ​ទីប្រជុំជន។ លោក​ថា ប្រសិន​បើ​ខ្វះ​ការ​ចូលរួម​ពី​ពលរដ្ឋ​គ្រប់​មជ្ឈដ្ឋាន ផែនការ​គ្រប់គ្រង​បញ្ហា​អនាម័យ និង​សុខភាព​ក្នុង​សង្គម​របស់​មន្ត្រី​ជំនាញ មិន​ទទួល​បាន​ជោគជ័យ​នោះ​ទេ៖ «សេចក្តី​សម្រេច​ហ្នឹង​បាន​ចេញ​រួច​ហើយ គ្រាន់​ថា​យើង​រៀបចំ​កិច្ច​ប្រជុំ ថា​តើ​យើង​នឹង​អនុវត្ត​កិច្ចការ​ហ្នឹង​នៅ​ពេល​ណា? បើ​តាម​អ្វី​ដែល​យើង​ចង់​ធ្វើ យើង​ត្រៀម​ធ្វើ​ឆាប់ៗ​នេះ។ ចំពោះ​អ្វី​ដែល​យើង​ធ្វើ​ជំហាន​ដំបូង គឺ​ការ​អប់រំ​ផ្សព្វផ្សាយ​សិន ពីព្រោះ​ច្បាប់​ហ្នឹង​ការ​អប់រំ​ត្រូវ​ដើរ​ទន្ទឹម​គ្នា»។

តួលេខ​ប៉ាន់ប្រមាណ​របស់​អាជ្ញាធរ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង បង្ហាញ​ថា ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង បញ្ចេញ​ចោល​កាក​សំណល់ និង​សំរាម​ជាង ៣០​តោន​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃៗ។

ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​ក្រុង​ស្ទឹងត្រែង កញ្ញា ឈុំ កន្និកា មើល​ឃើញ​ថា ពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​មិន​ចាប់​អារម្មណ៍​ការ​ទុក​ដាក់​សំរាម​ត្រឹមត្រូវ ដោយ​អាជីវករ​ខ្លះ​បោះ​ចោល​សំរាម​តាម​ផ្លូវ និង​ទី​សាធារណៈ បង្ក​ជះ​ក្លិន​ស្អុយ​ដល់​អ្នក​ធ្វើ​ដំណើរ និង​ប៉ះពាល់​សោភ័ណភាព​ក្រុង។ កញ្ញា​សម្ដែង​ការ​គាំទ្រ​ចំពោះ​វិធានការ​របស់​រដ្ឋបាល​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង ដែល​គ្រោង​ផាក​ពិន័យ និង​អនុវត្ត​ច្បាប់​ចំពោះ​បញ្ហា​នេះ។ ក៏ប៉ុន្តែ​នាង​បារម្ភ​ខ្លាច​ក្រែង​វិធានការ​នេះ​បាន​តែ​មួយ​ឆាវ ឬ​ភ្លើង​ចំបើង ជាពិសេស​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​មិន​មាន​តម្លាភាព៖ «ប្រជាពលរដ្ឋ​យើង​នៅ​ពេល​ដែល​គាត់​លក់​អីៗ​ហើយ គឺ​គាត់​មិន​បាន​វេច​ខ្ចប់​សំរាម​ដាក់​ក្នុង​ទុង​សំរាម ជាពិសេស​មុខ​ផ្សារ​ហ្នឹង​តែ​ម្តង ពេល​ដែល​ជិះ​ម៉ូតូ​កាត់ ឬ​ដើរ​កាត់​ជះ​ក្លិន​ស្អុយ ជាពិសេស​គឺ​ក្បែរ​មន្ទីរពេទ្យ​បង្អែក​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង សំរាម​គរ​ពេញ​ហ្នឹង»។

សាស្ត្រាចារ្យ​នៃ​សាកលវិទ្យាល័យ​បៀលប្រាយ (BBU) សាខា​ខេត្ត​ស្ទឹងត្រែង ដែល​ដឹកនាំ​ក្រុម​និស្សិត​រើស​សំរាម លោក សាន់ តុលា មាន​ចំណាប់​អារម្មណ៍​ថា ប្រសិន​បើ​ពលរដ្ឋ​ប្ដូរ​ឥរិយាបថ​ទុក​ដាក់​សំរាម​ឲ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ នឹង​ផ្តល់​សារប្រយោជន៍ ៣​យ៉ាង​សំខាន់ៗ គឺ​សុខភាព សោភ័ណភាព និង​សេចក្តី​ថ្លៃថ្នូរ។ លើស​ពី​នេះ​ទៀត ការ​ចូលរួម​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​គ្រប់​មជ្ឈដ្ឋាន មិន​ត្រឹម​តែ​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រទេស​ជាតិ​មាន​ភាព​ស្រស់​ស្អាត​នោះ​ទេ បញ្ហា​នេះ​វា​ក៏​បញ្ជាក់​ពី​ភាព​ថ្លៃថ្នូរ​របស់​ពលរដ្ឋ​ដែរ៖ «ក្នុង​នាម​ជា​ប្រជាពលរដ្ឋ​មួយ​ដែល​ស៊ីវិល័យ យើង​ត្រូវ​មាន​សណ្ដាប់ធ្នាប់​តាំង​ពី​ការ​រស់នៅ​ចឹង​ឡើង ជាពិសេស​គឺ​បណ្ដុះ​ស្មារតី​ឲ្យ​ប្អូនៗ​យុវជន​គាត់​មាន​គំនិត​ចូលរួម​សង្គម។ នេះ​ជា​រឿង​សំខាន់»។

អនុក្រឹត្យ​លេខ​១១៣ របស់​រដ្ឋាភិបាល​ចុះ​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​សីហា ឆ្នាំ​២០១៥ បង្គាប់​ឲ្យ​ស្ថាប័ន​ជំនាញ និង​រដ្ឋបាល​ថ្នាក់​ក្រោម​ជាតិ ត្រូវ​កំណត់​វិធានការ​ចាំបាច់​ក្នុង​ការ​គ្រប់គ្រង​សំរាម សំណល់​រឹង​នៅ​ទីប្រជុំជន។ លើក​កម្ពស់​ការ​យល់​ដឹង​សាធារណៈ ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​ការ​ចូលរួម​ពី​ពលរដ្ឋ ត្រូវ​ហាមឃាត់​ដាច់ខាត​នូវ​ការ​បោះ​ចោល​សំរាម ឬ​ការ​ដុត​សំរាម សំណល់​រឹង​នៅ​ទីប្រជុំជន នៅ​តាម​ផ្លូវ និង​ទី​សាធារណៈ ជាដើម។ ចំពោះ​បុគ្គល​ដែល​បោះ​ចោល​សំរាម​នៅ​តាម​ដង​ផ្លូវ ត្រូវ​ទទួល​ការ​ផាក​ពិន័យ​អន្តរកាល ២​ម៉ឺន​រៀល​សម្រាប់​អ្នក​ដំណើរ និង​ទេសចរ ជាដើម ពិន័យ ៥​ម៉ឺន​រៀល​ចំពោះ​អ្នក​លក់​ដូរ ឬ​អាជីវករ ពិន័យ ១៥​ម៉ឺន​រៀល​ចំពោះ​អ្នក​លក់​ដូរ​តាម​ផ្លូវ ភោជនីយដ្ឋាន និង​ទី​កម្សាន្ត៕

អាជ្ញាធរ​អប្សរា​គ្រោង​បិទ​រានហាល​បុរាណ​ឆ្លង​ទៅ​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ដើម្បី​ជួសជុល

អាជ្ញាធរ​អប្សរា​គ្រោង​បិទ​រានហាល​បុរាណ​ឆ្លង​ទៅ​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ដើម្បី​ជួសជុល

ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ដើរ​ឆ្លង​រានហាល​ផ្នែក​ខាង​លិច​ទៅ​ទស្សនា​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត ថ្ងៃ​ទី​២៥ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦។ RFA/Hang Savyouth


មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​អប្សរា​ទទួល​បន្ទុក​ការពារ និង​ថែរក្សា​ប្រាសាទ​បុរាណ​នៅ​ខេត្ត​សៀមរាប ឲ្យ​ដឹង​ថា រានហាល​បុរាណ​នៅ​ផ្នែក​ខាង​លិច​ដែល​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​តែង​ដើរ​ឆ្លង​ទៅ​ទស្សនា​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ គឺ​មាន​អាយុ​ជិត ១.០០០​ឆ្នាំ​ទៅ​ហើយ កំពុង​បាក់​បែក និង​ទ្រុឌទ្រោម​យ៉ាង​ខ្លាំង​ដែល​ទាមទារ​ឲ្យ​ធ្វើ​ការ​ជួសជុល។

អ្នក​ជំនាញ​របស់​ជប៉ុន ដែល​សហការ​ជាមួយ​អាជ្ញាធរ​អប្សរា នឹង​ចាប់​ផ្ដើម​ជួសជុល​រានហាល​បុរាណ​នេះ​ចាប់​ពី​ចុង​ឆ្នាំ​២០១៦ ត​ទៅ។

មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​អប្សរា ឲ្យ​ដឹង​ថា គេ​មាន​គម្រោង​នឹង​ធ្វើ​ស្ពាន​បណ្ដែត​ទឹក​បណ្ដោះអាសន្ន​មួយ ដើម្បី​ឲ្យ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ចម្រុះ​ជាតិ​សាសន៍ ដើរ​ឆ្លង​ទឹក​កស្សិណ​ទៅ​ទស្សនា​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​មួយ​រយៈ​សិន។ គម្រោង​ធ្វើ​ស្ពាន​បណ្ដែត​ទឹក​បណ្ដោះអាសន្ន​នេះ អាច​ចាប់​ផ្ដើម​នៅ​ចុង​ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦ រហូត​ដល់​អំឡុង​ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០១៧ ខាង​មុខ។

គោល​គំនិត​ចម្បង​ដែល​នឹង​ធ្វើ​ស្ពាន​បណ្ដែត​ទឹក​បណ្ដោះអាសន្ន​មួយ​នោះ​ឡើង គឺ​ដើម្បី​ធ្វើ​ជា​ផ្លូវ​ថ្មី​ឲ្យ​អ្នក​ទេសចរ​ចម្រុះ​ជាតិ​សាសន៍​បាន​ឆ្លង​ទឹក​កស្សិណ​ទៅ​ទស្សនា​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ជា​ប្រចាំ​ថ្ងៃ ជំនួស​ឲ្យ​ស្ពាន​ថ្ម​បុរាណ​ដែល​អ្នក​បុរាណ​វិទ្យា​ហៅ​ថា​រានហាល នៅ​ប៉ែក​ខាង​លិច​ដែល​ចាស់​ទ្រុឌទ្រោម ព្រម​ទាំង​បាក់​បែក​ជាច្រើន​កន្លែង បាន​ជួសជុល​ឡើង​វិញ។

មន្ត្រី​នាយកដ្ឋាន​ផ្សព្វផ្សាយ​របស់​អាជ្ញាធរ​អប្សរា គឺ​លោក ឡុង កុសល។ លោក​មាន​ប្រសាសន៍​ថា អ្នក​បច្ចេកទេស​របស់​អាជ្ញាធរ​អប្សរា បាន​រៀបចំ​គម្រោង​ធ្វើ​ស្ពាន​ប្លាស្ទិក​បណ្ដែត​ទឹក​មួយ ត្រៀម​ទុក​ជា​ស្រេច​ហើយ ដើម្បី​ទុក​ឲ្យ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ឆ្លង​ទៅ​ទស្សនា​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ ជំនួស​ឲ្យ​ស្ពាន​រានហាល​បុរាណ​ដែល​នឹង​ត្រូវ​បិទ​មួយ​រយៈ​ដើម្បី​ជួសជុល។

ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ដើរ​ឆ្លង​រានហាល​ប៉ែក​ខាង​លិច​របស់​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត ដែល​ថត​ពី​ទិស​ខាង​កើត នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៥ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦។ RFA/Hang Savyouth
លោក ឡុង កុសល បញ្ជាក់​ទៀត​ថា ស្ពាន​បណ្ដែត​ទឹក​បណ្ដោះអាសន្ន​នេះ ថ្វីត្បិតតែ​ធ្វើ​ពី​ជ័រ​ប្លាស្ទិក ប៉ុន្តែ​គុណភាព​របស់​វា​មាំ​ស្វិត អាច​ធានា​សុវត្ថិភាព​ឲ្យ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​រាប់​ម៉ឺន​នាក់​អាច​ដើរ​ឆ្លង​ទៅ​មើល​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត ដូចជា​រានហាល​បុរាណ​នោះ​ដែរ៖ «បញ្ហា​សុវត្ថិភាព គឺ​ជា​បញ្ហា​ចម្បង ដែល​អាជ្ញាធរ​អប្សរា​បាន​គិតគូរ។ ការ​រៀបចំ​ធ្វើ​ស្ពាន​បណ្ដោះអាសន្ន​នេះ គឺ​មាន​លក្ខណៈ​មាំទាំ ដែល​អាច​ឲ្យ​អ្នក​ទេសចរ​ទុក​ចិត្ត​ក្នុង​ការ​ដើរ​ឆ្លង»។

ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា មគ្គុទ្ទេសក៍​ទេសចរណ៍​ខ្លះ​មិន​គាំទ្រ​ចំពោះ​គម្រោង​ធ្វើ​ស្ពាន​បណ្ដែត​ទឹក ហើយ​បិទ​រានហាល​បុរាណ​ទាំងស្រុង​មិន​ឲ្យ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​បាន​ដើរ​ឆ្លង​ទៅ​ទស្សនា​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​នោះ​ទេ។

មគ្គុទ្ទេសក៍​ទេសចរណ៍​និយាយ​ភាសា​អង់គ្លេស​ម្នាក់ លោក ឈឹម ហុង មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​បាន​សាកសួរ​ទៅ​ភ្ញៀវ ហើយ​ពួក​គេ​និយាយ​ថា​មិន​ចង់​ឆ្លង​ស្ពាន​បណ្ដែត​ទឹក​ទៅ​មើល​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត​ទេ គឺ​គេ​ចង់​ដើរ​លើ​រានហាល​បុរាណ ទៅ​មើល​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត។ មគ្គុទ្ទេសក៍​ទេសចរណ៍​ដដែល​បញ្ជាក់​ថា អ្នក​ទេសចរ​បរទេស​ភាគច្រើន​ដែល​ចំណាយ​លុយ​មក​ទស្សនា​អង្គរវត្ត ពីព្រោះ​តែ​គេ​ចង់​ដើរ​លើ​ស្ពាន​បុរាណ មិន​ចង់​ដើរ​លើ​ស្ពាន​ជ័រ​ទេ៖ «ភ្ញៀវ​ទេសចរ​គាត់​មក​ចង់​ឃើញ​ស្ពាន​បុរាណ​នៅ​សភាព​ដើម ដោយ​មិន​ទាន់​ជួសជុល គឺ​គាត់​ចង់​មើល​អ៊ីចឹង​ជាង»។

អាស៊ីសេរី មិន​អាច​ទាក់ទង​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ទេសចរណ៍ លោក ថោង ខុន ដើម្បី​សុំ​ការ​អធិប្បាយ​ជុំវិញ​រឿង​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​នៅ​តែ​ចង់​ដើរ​លើ​រានហាល​បុរាណ​នោះ​បាន​ថា​យ៉ាង​ណា​នៅ​ឡើយ​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​វិច្ឆិកា។

ចំណែក​ប្រធាន​មន្ទីរ​ទេសចរណ៍​ខេត្ត​សៀមរាប លោក ង៉ូវ សេងកាក់ មិន​ហ៊ាន​អធិប្បាយ​ជុំវិញ​គំនិត​ដែល​មគ្គុទ្ទេសក៍​ទេសចរណ៍ ព្រម​ទាំង​ភ្ញៀវ​ខ្លះ នៅ​តែ​ចង់​ដើរ​លើ​រានហាល​នោះ ថា​យ៉ាង​ណា​ឡើយ ពីព្រោះ​លោក​មិន​ទាន់​បាន​ទទួល​ព័ត៌មាន​ស្ដីពី​គម្រោង​សាងសង់​ស្ពាន​បណ្ដែត​ទឹក​នោះ​យ៉ាង​ណា​នៅ​ឡើយ៖ «ដូចជា​អត់​ទាន់​បាន​ទទួល​ព័ត៌មាន​ហ្នឹង​ច្បាស់​ទេ។ ចាំ​មើល​ខ្ញុំ​ឆែក​មើល​សិន ពីព្រោះ​អត់​ទាន់​បាន​ប្រជុំ​ផ្សព្វផ្សាយ​អ្វី​ផង»។
បើ​ទោះ​បី​ជា​ភ្ញៀវ​ទេសចរ និង​មគ្គុទ្ទេសក៍​ខ្លះ នៅ​តែ​ចង់​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​អប្សរា បើក​ផ្លូវ​រានហាល​មួយ​ច្រក​តូច​ឲ្យ​អាច​ដើរ​ឆ្លង​ទៅ​ទស្សនា​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត នៅ​ពេល​ដែល​រានហាល​នោះ​ចាប់​ផ្ដើម​ដំណើរ​ការ​ជួសជុល​ក៏ដោយ ក៏​មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​អប្សរា​បង្ហាញ​ជំហរ​ថា គេ​ត្រូវ​តែ​បិទ​រានហាល​នោះ​ទាំងស្រុង មិន​អាច​ធ្វើ​ទៅ​តាម​អ្វី​ដែល​ភ្ញៀវ​ទេសចរ និង​មគ្គុទ្ទេសក៍​ចង់​បាន​ឡើយ។

អ្នក​នាំ​ពាក្យ​អាជ្ញាធរ​អប្សរា អ្នកស្រី ចៅ ស៊ុនកិរិយា មាន​ប្រសាសន៍​ថា អង្គរវត្ត​ដែល​គេ​ឲ្យ​តម្លៃ​ជា​សម្បត្តិ​បេតិកភណ្ឌ​ដ៏​មាន​តម្លៃ ពីព្រោះ​តែ​ថ្ម​បុរាណ ហើយ​បើ​បណ្ដោយ​ឲ្យ​ថ្ម​បុរាណ​ខូចខាត គឺ​ខូច​សម្បត្តិ​បេតិកភណ្ឌ ដូច្នេះ​បើ​ទោះ​បី​ជា​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​មិន​សប្បាយ​ចិត្ត​ចំពោះ​ការ​បិទ​រានហាល​មិន​ឲ្យ​ឆ្លង​ទៅ​ទស្សនា​អង្គរវត្ត​ជា​បណ្ដោះអាសន្ន​ក៏ដោយ ក៏​អាជ្ញាធរ​ត្រូវ​តែ​បិទ​ដើម្បី​ជួសជុល​មត៌ក​ដ៏​មាន​តម្លៃ​ទាំងនោះ​ឡើង​វិញ​ដែរ៖ «គេ​អត់​មាន​ចង់​ធ្វើ​ដើម្បី​រំខាន​អ្នក​ណា​មួយ​ទេ គឺ​អត់​មាន​ចេតនា​ដូច្នេះ​ទាល់​តែ​សោះ។ ដូច​យើង​ដឹង​ស្រាប់​ហើយ បើ​ទោះ​បី​ជា​ការ​ធ្វើ​ផ្លូវ​ក៏​វា​រំខាន​អ្នក​ដំណើរ​ដែរ ប៉ុន្តែ​អ្នក​ត្រូវ​តែ​ទ្រាំ​បន្តិច»។

មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​អប្សរា ឲ្យ​ដឹង​ថា ការ​ដាក់​ស្ពាន​បណ្ដែត​ទឹក​បណ្ដោះអាសន្ន​ឲ្យ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ឆ្លង​ទៅ​ទស្សនា​ប្រាសាទ​អង្គរវត្ត អាច​នឹង​មាន​រយៈពេល ៥​ឆ្នាំ ដោយ​យោង​ទៅ​តាម​គម្រោង​ជួសជុល​រានហាល​របស់​អង្គរវត្ត ដែល​ចាប់​ផ្ដើម​ពី​ចុង​ឆ្នាំ​២០១៦ រហូត​ទៅ​ដល់​ឆ្នាំ​២០២០ ខាង​មុខ៕

សាលា​ឧទ្ធរណ៍​តម្កល់​ការ​សម្រេច​បន្ត​ឃុំ​ខ្លួន​មន្ត្រី​ការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស​អាដហុក​និង​គ.ជ.ប ៦​ខែ​ទៀត

លោក នី សុខា ​មន្រ្តី​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​សមាគម​អាដហុក ដែល​ត្រូវបាន​តុលាការ​ឃុំខ្លួន​បណ្តោះ​អាសន្ន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សំណុំ​រឿង​បង្គាប់​សាក្សី​ឲ្យ​កុហក​តុលាការ ត្រូវបាន​សមត្ថកិច្ច​បណ្តើរ​ចូល​សវនាការ​សាលាឧទ្ធរណ៍​រាជធានី​ភ្នំពេញ កាលពី​ថ្ងៃទី២៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦។ (កាន់ ​វិច្ឆិកា/VOA)


មន្ត្រី​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​របស់​សមាគម​អាដហុក​បួន​រូប​និង​មន្ត្រី​ គ.ជ.ប ​មួយ​រួប ត្រូវ​បាន​សាលា​ដំបូង​រាជ​ធានី​ភ្នំ​ពេញ​សម្រេច​ឃុំ​ខ្លួន​បណ្ដោះ​អាសន្ន​អស់​រយៈពេល​ជាង​៧​ខែ​មក​ហើយ ក្រោយ​ពេល​អង្គភាព​ប្រឆាំង​អំពើ​ពុក​រលួយ​បាន​សាកសួរ​អ្នក​ទាំង​៥​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​បទ​សូក​ប៉ាន់​សាក្សី និង​សម​គំនិត​សូក​ប៉ាន់​សាក្សី។

ភ្នំពេញ —សាលា​ឧទ្ធរណ៍​នៅ​ថ្ងៃ​ចន្ទ​នេះ បាន​ច្រាន​ចោល​បណ្ដឹង​ជំទាស់​នឹង​ការ​សម្រេច​របស់​តុលាការ​ក្រុង​ភ្នំពេញ​ ក្នុង​ការ​ពន្យារ​ពេល​ឃុំ​ខ្លួន​មន្ត្រី​គណៈកម្មាធិការ​ជាតិ​រៀប​ចំ​ការ​បោះ​ឆ្នោត (គ.ជ.ប) និង​មន្ត្រី​អាដហុក​៥​រូប ​ចំនួន​៦ខែ​បន្ត​ទៀត​ ដោយ​បញ្ជាក់​ថា ទោស​របស់​ពួកគេ​ជា​បទឧក្រិដ្ឋ​ដែល​តម្រូវ​ឲ្យ​ជន​ជាប់ចោទ​ត្រូវ​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​ឃុំ​ខ្លួន​ដើម្បី​បន្ត​ការ​ស៊ើបសួរ។

មន្ត្រី​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​របស់​សមាគម​អាដហុក​បួន​រូប​និង​មន្ត្រី​ គ.ជ.ប ​មួយ​រួប ត្រូវ​បាន​សាលា​ដំបូង​រាជ​ធានី​ភ្នំ​ពេញ​សម្រេច​ឃុំ​ខ្លួន​បណ្ដោះ​អាសន្ន​អស់​រយៈពេល​ជាង​៧​ខែ​មក​ហើយ ក្រោយ​ពេល​អង្គភាព​ប្រឆាំង​អំពើ​ពុក​រលួយ​បាន​សាកសួរ​អ្នក​ទាំង​៥​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​បទ​សូក​ប៉ាន់​សាក្សី និង​សម​គំនិត​សូក​ប៉ាន់​សាក្សី។

លោក​ នី ចរិយា អគ្គ​លេខាធិការ​រង​គណៈ​កម្មាធិការ​ជាតិ​រៀបចំ​ការ​បោះឆ្នោត ដែល​ត្រូវ​បាន​តុលាការ​ឃុំខ្លួន​បណ្តោះ​អាសន្ន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សំណុំ​រឿង​សូកប៉ាន់​សាក្សី ត្រូវ​បាន​សមត្ថកិច្ច​បណ្តើរ​ចូល​សវនាការ​សាលាឧទ្ធរណ៍​រាជធានី​ភ្នំពេញ កាលពី​ថ្ងៃទី២៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦។

មន្ត្រី​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​សមាគម​អាដហុក​ទាំង​បួន​រូប ដែល​មាន​លោក ​នី សុខា​ លោក​ យី សុខសាន្ត ​លោក​ ណៃ វ៉ង់ដា ​និង​លោកស្រី​ លឹម មុនី​ ជាប់​ចោទ​ពី​បទ​សូកប៉ាន់​សាក្សី។ ចំណែក​ លោក ​នី ចរិយា ​អគ្គ​លេខាធិការ​រង​គ.ជ.ប.​ ជាប់​ចោទ​ពី​បទ​សម​គំនិត​សូក​ប៉ាន់​សាក្សី។

បន្ទាប់ពី​មន្ត្រី​ទាំង​៥​រូប​ ត្រូវ​បាន​តុលាការ​សាកសួរ ​នាង​ខុម ចាន់​តារ៉ាទី ​ហៅ​ស្រី​មុំ ​បាន​ឆ្លើយ​ថា ​មន្ត្រី​ទាំង​៥រូប​នេះ​បង្គាប់​ឲ្យ​នាង​និយាយ​កុហក​ទាក់ទង​នឹង​រឿង​អាស្រូវ​ស្នេហា​ដែល​គួរ​ឲ្យ​មន្ទិល​រវាង​រូប​នាង​ជាមួយ​លោក កឹម សុខា ​ប្រធាន​ស្ដីទី​គណបក្ស​សង្គ្រោះ​ជាតិ​កាលពី​ចុង​ខែ​មេសា​កន្លង​មក។

មន្ត្រី​ទាំង​៥​រូប​បាន​ប្ដឹង​ជំទាស់​នឹង​ការ​សម្រេច​របស់​សាលា​ដំបូង​រាជធានី ​ដែល​បាន​បន្ត​នីតិវិធី​ឃុំ​ខ្លួន​ពួកគេ​ចំនួន​៦​ខែ​បន្ត​ទៀត​ដើម្បី​ស៊ើបសួរ បន្ទាប់ពី​ពួកគេ​ត្រូវ​បាន​តុលាការ​ឃុំ​ខ្លួន​អស់​រយៈពេល​៦​ខែ​រួច​មក។

លោកស្រី គា សុផល មេធាវី​ការ​ពារ​ក្ដី​ឲ្យ​មន្ត្រី​អាដហុក​ប្រាប់​អ្នក​សារព័ត៌មាន​នា​រសៀល​ថ្ងៃ​ចន្ទ ទី២៨ ខែ​វិច្ឆិកា​នេះ​ថា ក្រោយ​បញ្ចប់​សវនាការ​ដែល​មាន​រយៈពេល​ជិត​៣ម៉ោង ប្រធាន​សភា​ស៊ើបសួរ​សាលា​ឧទ្ធរណ៍​បាន​សម្រេច​ច្រាន​ចោល​បណ្ដឹង​ជំទាស់​នោះ ដោយ​លើក​ឡើង​ថា ករណី​របស់​ពួកគេ​ជា​បទ​ឧក្រិដ្ឋ​ដែល​ជន​ជាប់​ចោទ​ត្រូវ​ស្ថិត​ក្នុង​ការ​ឃុំ​ខ្លួន​ដើម្បី​បន្ត​ការ​ស៊ើបសួរ។

លោកស្រី លឹម មុនី មន្រ្តី​ការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស​សមាគម​អាដហុក ដែល​ត្រូវ​បាន​តុលាការ​ឃុំខ្លួន​បណ្តោះ​អាសន្ន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សំណុំ​រឿង​បង្គាប់​សាក្សី​ឲ្យ​កុហក​តុលាការ ត្រូវបាន​សមត្ថកិច្ច​បណ្តើរ​ចូល​សវនាការ​សាលាឧទ្ធរណ៍​រាជធានី​ភ្នំពេញ កាលពី​ថ្ងៃទី២៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦។

ទោះ​ជា​យ៉ាង​ណា​លោកស្រី​សុំ​មិន​ធ្វើ​អត្ថាធិប្បាយ​លម្អិត ដោយ​បញ្ជាក់​ថា រង់ចាំ​ពិភាក្សា​ជាមួយ​សហ​មេធាវី​ និង​កូន​ក្ដី​ជា​បន្ត​ទៀត។

«គេ​តម្កល់​ដី​កា​សម្រេច​ពន្យារ​ការ​ឃុំ​ខ្លួន​បណ្ដោះ​របស់​ចៅ​ក្រម​ស៊ើប​ហ្នឹង​ ទុក​ជា​បាន​ការ​ដដែល ដោយសារ​តែ​សំណុំ​រឿង​ហ្នឹង​វា​ជា​សំណុំ​រឿង​បទ​ឧក្រិដ្ឋ ហើយ​ការ​ស៊ើបសួរ​ហ្នឹង​អត់​ទាន់​ពេញ​លេញ។ បង​នឹង​ពិភាក្សា​ជាមួយ​មេធាវី​សិន ថា​ត្រូវ​ធ្វើ​អី​បន្ត​ទៀត ហើយ​ថា​ការ​សម្រេច​ហ្នឹង​យ៉ាង​ម៉េច»។

មន្ត្រី​អាដហុក​ទាំង​បួន​រូប ប្រាប់​អ្នក​សារព័ត៌មាន​ក្រោយ​បញ្ចប់​សវនាការ និង​ការ​ប្រកាស​សាល​ដីកា​ថា ការ​សម្រេច​របស់​សាលា​ឧទ្ធរណ៍​គឺ​អយុត្តិធម៌​សម្រាប់​ពួកគេ។

VOA មិន​អាច​ទាក់ទង​សុំ​ការ​អធិប្បាយ​ពី​អ្នកនាំ​ពាក្យ​សាលា​ឧទ្ធរណ៍ លោក ទូច ថាវរិទ្ធ បាន​ទេ​នៅ​ថ្ងៃ​ចន្ទ​នេះ។

យោង​តាម​មាត្រា​៦០៥​នៃ​ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ​ បទ​សូកប៉ាន់​ជា​ប្រភេទ​បទ​ឧក្រិដ្ឋ​ដែល​ត្រូវ​ផ្ដន្ទាទោស​ដាក់​ពន្ធនាគារ​ពី​៥​ឆ្នាំ​ទៅ​១០​ឆ្នាំ។

លោក យី សុខសាន មន្រ្តី​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​សមាគម​អាដហុក ដែល​ត្រូវ​បាន​តុលាការ​ឃុំ​ខ្លួន​បណ្តោះអាសន្ន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សំណុំ​រឿង​បង្គាប់​សាក្សី​ឲ្យ​កុហក​តុលាការ ត្រូវ​បាន​សមត្ថកិច្ច​បណ្តើរ​ចេញពី​សវនាការ​សាលាឧទ្ធរណ៍​រាជធានី​ភ្នំពេញ កាលពី​ថ្ងៃទី២៨ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦។

ក្នុង​សវនាការ​កន្លង​មក ​មន្ត្រី​សមាគម​អាដហុក​បាន​លើក​ឡើង​ពី​មូល​ហេតុ​នៃ​ការ​ផ្ដល់​លុយ​ចំនួន​ជាង​២០០​ដុល្លារ​អាមេរិក​ទៅ​ឲ្យ​នាង ខុម ចាន់តារ៉ាទី ហៅ​ស្រី​មុំ នៅ​ពេល​ដែល​នាង​បាន​ស្នើ​សុំ​ឲ្យ​សមាគម​អាដហុក​ជួយ​ការពារ​ក្នុង​នាម​ជា​ជន​រងគ្រោះ​ក្នុង​ពេល​កន្លង​មក ថា​ជា​ការ​ឧបត្ថម្ភ​ជា​ទូទៅ​ដល់​រាល់​គ្រប់​ជន​រង​គ្រោះ​ទៅ​តាម​គោលការណ៍​របស់​សមាគម​អាដហុក និង​អះអាង​ថា ការ​ជួយ​នោះ​មិនមែន​ជា​ការ​សូក​ប៉ាន់​សាក្សី​ដូច​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​របស់​តុលាការ​នោះ​ទេ។

លោក អំ សំអាត ​មន្ត្រី​ផ្នែក​បច្ចេកទេស​ស៊ើប​អង្កេត​របស់​អង្គការ​លីកាដូ​ ប្រាប់ VOA ថា ការ​សម្រេច​បន្ត​ឃុំ​ខ្លួនលើ​មន្ត្រី​អាដហុក និង​មន្ត្រី គ.ជ.ប ទាំង​៥​រូប ​អាច​ធ្វើ​បាន​ក្នុង​ករណី​ដែល​តុលាការ​មាន​ហេតុ​ផល​ត្រឹមត្រូវ​ប៉ុណ្ណោះ។

លោក​បន្ថែម​ថា ករណី​ដែល​តុលាការ​បន្ត​ឃុំ​ខ្លួន​ពួកគេ​ទាំង​៥រូប​ដោយមិន​មាន​ហេតុ​ផល​សមរម្យ គឺ​ជា​ការ​រំលោភ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​ធ្ងន់ធ្ងរ។

លោក ណៃ វ៉ង់ដា មន្រ្តី​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​សមាគម​អាដហុក ដែល​ត្រូវ​បាន​តុលាការ​ឃុំ​ខ្លួន​បណ្តោះ​អាសន្ន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សំណុំ​រឿង​បង្គាប់​សាក្សី​ឲ្យ​កុហក​តុលាការ​ត្រូវបាន​សមត្ថកិច្ច​បណ្តើរ​ចេញ​ពី​សវនាការ​សាលាឧទ្ធរណ៍ រាជធានី​ភ្នំពេញ កាលពីថ្ងៃទី២៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦។

«យើង​ទទួល​ស្គាល់​ថា​ បទ​ឧក្រិដ្ឋ​គេ​អាច​ឃុំ​រហូត​ទៅ​ដល់​១៨​ខែ បាន​ន័យ​ថា ពន្យារ​៦​ខែ​ម្តង​៦ខែម្តង បញ្ជាក់​អំពី​ហេតុ​ផល​ត្រឹមត្រូវ ក៏​ប៉ុន្តែ​បើ​យើង​និយាយ​អំពី​សិទ្ធិ​សេរីភាព​របស់​គាត់​គឺ​វា​ប៉ះពាល់​ធ្ងន់ធ្ងរ។ អា​ហ្នឹង​ហើយ​ដែល​យើង​ជា​សង្គម​ស៊ីវិល​ យើង​គ្រាន់​ថា​ចង់​ឲ្យ​តុលាការ​លោក​ពិចារណា​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់​លាស់​ ព្រោះ​មិន​ប៉ះពាល់​តែ​សេរីភាព​របស់​គាត់​ទេ តែ​វា​ប៉ះពាល់​ទៅ​ដល់​ក្រុម​គ្រួសារ​ទាំង​មូល​ដែល​គាត់​ជា​ជំហរ​នៃ​គ្រួសារ ហើយ​ក៏​វា​ប៉ះពាល់​ទៅ​ដល់​ថវិកា​គ្រួសារ។ ហើយ​មួយ​ទៀត​បើសិនជា​មិន​មាន​អី​ជឿន​លឿន​ទៅ​មុខ ក៏​វា​ចំណាយ​ទៅ​ថវិកា​ជាតិ​សម្រាប់​ពួកគាត់​ផង​ដែរ»។

ក្រោយ​បញ្ចប់​សវនាការ​នោះ​ដែរ មន្ត្រី​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អាដហុក​ដែល​កំពុង​ជាប់​ឃុំ​មួយ​រូប លោក ណៃ វ៉ង់ដា បាន​ស្រែក​ស្នើរដ្ឋាភិបាល​ឲ្យ​រក្សា​ការិយាល័យ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​របស់​អង្គការ​សហ​ប្រជាជាតិ​នៅ​កម្ពុជា​ឲ្យ​នៅ​ដដែល។

លោក​បញ្ជាក់​ថា ការិយាល័យ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​របស់​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ​ជា​កញ្ចក់​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​ការ​គោរព​សិទ្ធិ​មនុស្ស​របស់​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ដោយ​លោក​ថា ប្រសិនជា​កម្ពុជា​គ្មាន​ការិយាល័យ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ នោះ​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ការ​គោរព​សិទ្ធិ​មនុស្ស​នៅ​កម្ពុជា​កាន់​តែ​មាន​ស្ថានភាព​ធ្ងន់ធ្ងរ៕

Rape cases still skirting law

Teenagers are escorted out of a Phnom Penh police station to a vehicle by authorities last year after being apprehended in Por Sen Chey district and charged with rape. National police


Justice continues to prove elusive for rape victims in Cambodia, as major failings in the Kingdom’s justice system “remain largely unaddressed”, according to a new report from rights group Licadho.

A follow-up to the November 2015 study Getting Away With It: The Treatment of Rape in Cambodia’s Justice System, yesterday’s briefing report highlights the ongoing prevalence of rape cases settled via compensation, a resolution not permitted by Cambodian law yet still routinely negotiated by authority figures.

“When police and court officials help to negotiate compensation to settle a case, they almost always take a payment from the suspect and sometimes from the victim,” the report reads.

Seventy-nine percent of rape cases investigated by Licadho in 2015 were settled by compensation negotiated by authorities – with eight out of 19 cases negotiated by the police, four by prosecutors, two by investigating judges and one by a commune chief.

That figure marks an increase from the 60 percent of cases settled similarly during the 2012-2014 period examined by Getting Away With It. During that three-year period, 43 of 72 cases were negotiated by the police, six by prosecutors, and three by investigating judges.

“What’s striking is the pattern that continues – not just from the last report – but from years and decades where many of these cases are resolved through money or connections,” said Naly Pilorge, Licadho’s director.

While Justice Ministry spokesman Chin Malin yesterday admitted that many local authorities continued to negotiate compensation settlements, he said they were often motivated by “a culture of genuinely wanting to mediate relations between the accused and the victim”.

“Local authorities often negotiate compensation settlements not because they do not understand the law, but because they have the interests of society at heart,” he said, denying that personal agendas were involved. “Authorities usually know the victims and the perpetrators who will ask for forgiveness, so being authorities in the village, they want to mediate the issue.”

Legal expert Sok Sam Oeun, meanwhile, said that he “[does] not believe” compensation alone was used to conclude rape cases, adding that police investigations often wrapped subsequently because “evidence is sometimes changed” after a monetary deal has been struck.

“I don’t believe the charge is dropped just because compensation is settled,” he said. “According to the law, authorities and the court must still continue [pursuing] the case [after compensation].”

The report examined 282 cases of rape or attempted rape in 2015 encompassing 292 victims. Of those, 75 were women aged 18 and over while 217 were children under 18.

“Corruption is rampant throughout the court,” Licadho’s Pilorge said. “We receive rape victims that often get victimised by law enforcers and the court system.”

According to Malin, reforms to the justice system are already in the works. “Authorities have been trained, but they still need to [learn to] practice the law,” he said.