 |
| ក្រុមគ្រួសារស្ត្រីរងគ្រោះឈ្មោះ ប្រុញ ម៉ុម (រូបឆ្វេង និងកណ្ដាល) សុំកិច្ចអន្តរាគមន៍ពីមន្ត្រីអាដហុក (ADHOC) លោក ហូ សំអុល (រូបស្ដាំ) នៅខេត្តស្ទឹងត្រែង កាលពីថ្ងៃទី២២ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧។ Photo ADHOC |
ជនជាតិដើមភាគតិចកួយ រស់នៅឃុំសំអាង ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ ខែត្រស្ទឹងត្រែង អំពាវនាវឲ្យរដ្ឋាភិបាលជួយអន្តរាគមន៍សង្គ្រោះកូនស្រីរបស់ខ្លួន ដែលទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស ត្រូវបុរសជនជាតិចិន បង្ខំឲ្យបម្រើសេវាផ្លូវភេទ បង្គាប់ឲ្យធ្វើការងារធ្ងន់ និងបំបិទសិទ្ធិសេរីភាព ជាដើម។ ការអំពាវនាវនេះ ក្រោយពីជនរងគ្រោះបានផ្តល់ដំណឹងតាមរយៈទូរស័ព្ទមកក្រុមគ្រួសារ។
ជនជាតិដើមភាគតិច កំពុងខ្វល់ខ្វាយពីសុវត្ថិភាពកូនស្រីដែលបានចាកចេញពីស្រុកកំណើត ទៅធ្វើការនៅប្រទេសចិន ជាងកន្លះឆ្នាំមកហើយ។ ពួកគាត់សង្ស័យថា ករណីនេះជាការចាញ់បោកមេខ្យល់ឲ្យទៅធ្វើការនៅប្រទេសចិន។
បុរសជាឪពុកស្ត្រីរងគ្រោះ រស់នៅភូមិឆ្វាំង ឃុំសំអាង ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ គឺលោក អ៊ុក ជា រៀបរាប់នៅថ្ងៃទី២២ មករា ថា កូនស្រីរបស់លោកឈ្មោះ ប្រុញ ម៉ុម អាយុ ២៧ឆ្នាំ ត្រូវបានមេខ្យល់លួងលោមឲ្យទៅធ្វើការនៅប្រទេសចិន កាលពីពាក់កណ្ដាលឆ្នាំ២០១៦ ដោយសន្យាថា ផ្តល់ការងារល្អ និងទទួលបានប្រាក់ឈ្នួលខ្ពស់ តែផ្ទុយទៅវិញ កូនស្រីលោកត្រូវគេបង្គាប់ឲ្យរៀបការជាមួយបុរសជនជាតិចិន បង្ខំឲ្យបម្រើសេវាផ្លូវភេទ ធ្វើការងារធ្ងន់ បំបិទសិទ្ធិសេរីភាព និងអាហារហូបចុកមិនគ្រប់គ្រាន់។
លោកកត់សម្គាល់ថា នៅព្រឹកថ្ងៃទី២២ មករា មានបុរសម្នាក់ដោយលោកមិនស្គាល់អត្តសញ្ញាណ ទូរស័ព្ទមកលោក ដោយបង្គាប់ឲ្យលោកផ្ញើប្រាក់ឲ្យគេ ៣លានរៀល ដោយអះអាងថា ជាថ្លៃសេវាធ្វើដំណើរឲ្យកូនស្រីរបស់លោកវិលត្រឡប់ទៅស្រុកវិញ៖ «គ្រាន់តែខលមកប្រាប់ថា ពុកអើយឲ្យអង្គការ និងរាជរដ្ឋាភិបាលជួយខ្ញុំផង ព្រោះខ្ញុំគេធ្វើបាបខ្ញុំខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំចាញ់បោកគេ។ គេឲ្យយកប្ដី ហើយប្ដីធ្វើបាបសម្បើមដៃណាស់ គឺរឿងផ្លូវភេទផង និងធ្វើការងារធ្ងន់»។
លោក អ៊ុក ជា បន្ថែមថា លោកបានដាក់ញត្តិសុំការអន្តរាគមន៍ពីក្រសួងការបរទេសកម្ពុជា ក្រសួងមហាផ្ទៃ និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធផ្សេងទៀតជាងមួយខែមកហើយ នៅតែពុំទាន់មានការឆ្លើយតបនៅឡើយ។
មេឃុំសំអាង លោក ញៀន ផុន ឲ្យដឹងថា អាជ្ញាធរឃុំពុំទាន់ទទួលពាក្យបណ្ដឹងករណីនេះទេ។ លោកលើកទឹកចិត្តឲ្យគ្រួសារជនរងគ្រោះ ប្ដឹងមកអាជ្ញាធរ ដើម្បីឲ្យលោករាយការណ៍ទៅថ្នាក់ស្រុក និងខែត្រ រកវិធានការដោះស្រាយបញ្ហានេះ។ លោកកត់សម្គាល់ថា កន្លងទៅ កម្មការិនី ៧នាក់រស់នៅឃុំសំអាង បានទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស ក្នុងនោះមាន ៦នាក់បានត្រឡប់មកស្រុកកំណើតវិញ នៅសល់តែស្ត្រីបានបាត់ដំណឹង ៦ឆ្នាំហើយ៖ «៦ ទៅ ៧នាក់ដែរ តែបានមកវិញអស់ហើយ នៅសល់តែ ជិន អាន់ មួយទេ តែស្រីម៉ុម មិនដឹងរឿងទេ»។
ដោយឡែកអ្នកភូមិជាជនជាតិដើមភាគតិចកួយ លោក អ៊ុក ម៉ៅ កត់សម្គាល់ថា អាជ្ញាធរ និងសមត្ថកិច្ចមូលដ្ឋានហាក់មិនយកចិត្តទុកដាក់បម្រើសេវាសាធារណៈជូនពលរដ្ឋក្រីក្រនោះទេ ទាក់ទិនបាត់កូនស្រី ពោលគឺពាក្យបណ្ដឹងរបស់គ្រួសារស្ត្រីរងគ្រោះ ត្រូវកប់ចោល។
លោកកត់សម្គាល់ថា ជាក់ស្តែងកម្មការិនីម្នាក់ឈ្មោះ ជិន អាន់ បានទៅធ្វើការនៅប្រទេសម៉ាឡេស៊ី ៦ឆ្នាំហើយ បាត់ដំណឹងឈឹងមិនដឹងថាស្លាប់ ឬរស់ទេ ហើយក្រុមគ្រួសារបានប្ដឹងទៅអាជ្ញាធរមានសមត្ថកិច្ចច្រើនលើក ពុំឃើញមានអាជ្ញាធរណាមកសួរនាំនោះទេ៖ «មេឃុំអីមិនដែលថាដោះស្រាយដើម្បីជួយអំពាវនាវឲ្យរកមនុស្សអីទេ។ និយាយមួយម៉ាត់គេមិនសូវឈឺឆ្អាលតែម្តង។ ជីវភាពគាត់ខ្វះខាតណាស់ ប៉ះពេលណាអត់អីហូបដែរហ្នឹង យើងមិនមែនថាលុយទិញម្ហូបទេ សូម្បីតែបាយក៏ខ្វះខាតដែរ»។
សមាគមអាដហុក (ADHOC) ខែត្រស្ទឹងត្រែង ឲ្យដឹងថា តាំងពីឆ្នាំ២០១៥ រហូតដល់បច្ចុប្បន្ន សមាគមទទួលពាក្យបណ្ដឹងពលរដ្ឋដែលចាញ់បោកមេខ្យល់ទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេសចំនួន ៩ករណី ក្នុងនោះពលរដ្ឋរស់នៅស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ ចំនួន ៣ករណី ស្រុកសៀមប៉ាង ៥ករណី និងស្រុកសៀមបូក ១ករណី។ ក្នុងចំណោម ៩ករណី មាន ៣ករណីដែលកម្មការិនីពុំទាន់វិលមកស្រុកកំណើត។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក (ADHOC) ខែត្រស្ទឹងត្រែង លោក ហូ សំអុល ថ្លែងបញ្ជាក់ថា សមាគមអាដហុកខែត្រស្ទឹងត្រែង បានទទួលពាក្យបណ្ដឹងករណីនេះដែរ និងបានរាយការណ៍ទៅអាដហុកស្នាក់ការកណ្ដាលនៅទីក្រុងភ្នំពេញ ឲ្យអន្តរាគមន៍បន្តទៀត ដោយសារករណីនេះក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះបានដាក់ពាក្យប្ដឹងទៅក្រសួងមហាផ្ទៃ និងក្រសួងការបរទេស។ លោកថា មូលហេតុដែលស្ត្រីខ្មែរចាញ់បោកមេខ្យល់ទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស ដោយសារជីវភាពខ្វះខាត ខ្វះចំណេះដឹង ជំពាក់បំណុលគេ និងទីផ្សារការងារក្នុងស្រុកតូចចង្អៀត។
លោកកត់សម្គាល់ថា កម្មការិនីដែលវិលមកស្រុកកំណើតបាន គឺភាគច្រើនពួកគេព្យាយាមតស៊ូមកស្រុកដោយខ្លួនឯង ដោយមានការគាំទ្រថវិកាពីក្រុមគ្រួសារ៖ «ខាងទូតនៅម៉ាឡេស៊ី ហ្នឹង គេក៏បានសហការជាមួយសមាគមអាដហុកយើងដែរ។ ឧទាហរណ៍ថា ឲ្យតែដឹងថានារីនៅម៉ាឡេមានបញ្ហា គេចង់ឲ្យនារីហ្នឹងមកដល់ស្ថានទូតគេ បានគេជួយមកតែម្តង ប៉ុន្តែប្រសិនជាស្ថានទូតទាក់ទងទៅនារីរស់នៅវាលំបាក»។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលរូបនេះយល់ថា ដើម្បីកាត់បន្ថយពលរដ្ឋចំណាកស្រុក រដ្ឋាភិបាលមានវិធានការដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមរបស់កសិករដូចជា រក្សាតុល្យភាពតម្លៃស្រូវ ឬអង្ក និងបន្លែ ផ្លែឈើ ផ្តល់ការងារក្នុងស្រុកមានប្រាក់ខែសមរម្យ ជាដើម៕
No comments:
Post a Comment