 |
| អតីតពលរដ្ឋបុរីកីឡា លោកស្រី សាន សារ៉ុម ផ្ដល់បទសម្ភាសន៍កាលពីថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧។ RFA/Brach Chev |
ពលរដ្ឋបុរីកីឡាដែលមិនទាន់ទទួលបានសំណង និងអ្នកទទួលបានសំណងតិចតួច នៅតែរស់នៅដោយវេទនាក្រោយការបណ្ដេញរយៈពេល ៥ឆ្នាំក្រោយមក។ ក្រុមពលរដ្ឋដែលក្រាញននៀលនៅភ្នំពេញ ពួកគេបានរស់នៅលើអគារបាក់បែកក្បែរគំនរសំរាម។ ចំណែកមួយក្រុមទៀតដែលត្រូវបញ្ជូនទៅតំបន់ភ្នំបាត ខេត្តកណ្តាល គ្មានផ្ទះសម្បែងសមរម្យ គ្មានការងារច្បាស់លាស់ រហូតធ្លាក់ខ្លួនដើរសុំទាន ដើររើសអេតចាយដើម្បីរស់។
គំនរសំរាម សំណង់អគារចាស់បែកបាក់ និងសំយាបផ្ទះ បានក្លាយជាជម្រករបស់ក្រុមពលរដ្ឋបុរីកីឡា ដែលមិនទាន់ទទួលបានសំណង និងអតីតក្រុមពលរដ្ឋបុរីកីឡា។ ព្រោះតែពាក្យអភិវឌ្ឍន៍មួយម៉ាត់ ធ្វើឲ្យក្រុមពលរដ្ឋទាំងនោះត្រូវគេជម្លៀសចេញពីផ្ទះ បណ្ដេញចេញដោយបង្ខំ បាត់បង់មុខរបរ ធ្លាក់ខ្លួនដើររើសអេតចាយ សុំទាន ឬដើរស៊ីឈ្នួលបោកខោអាវឲ្យគេ។ រយៈពេល ៥ឆ្នាំមកនេះ ក្រុមពលរដ្ឋទាំងនេះនៅតែទាមទារតវ៉ាហែក្បួនដាក់ញត្តិទៅស្ថាប័នជាតិ និងអន្តរជាតិ ហើយក៏ជៀសមិនផុតពីក្រុមសន្តិសុខសាលាក្រុងបង្ក្រាបដោយហិង្សា។ ជាក់ស្តែងកាលពីថ្ងៃទី៣ ខែមករា ជាឧទាហរណ៍ស្រាប់។
អតីតពលរដ្ឋបុរីកីឡា លោកស្រី សាន សារ៉ុម មានសភាពទឹកមុខស្លេកស្លាំង បានចាកចេញពីតំបន់ភ្នំបាត ដើរសុំជ្រកតាមសំយាបផ្ទះគេនៅភ្នំពេញ ក្នុងតំបន់បុរីកីឡា ដែលសព្វថ្ងៃស៊ីឈ្នួលបោកខោអាវ និងដើររើសអេតចាយ។ លោកស្រីឲ្យអាស៊ីសេរីដឹងថា នៅភ្នំបាតដែលក្រុមអាជ្ញាធរយកក្រុមលោកស្រីទៅចាក់ចោលទីនោះ មិនអាចប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតបានទេ។ ពលរដ្ឋចោទប្រកាន់ថា អាជ្ញាធរ និងក្រុមហ៊ុន បោកបញ្ឆោតឲ្យលោកស្រីទៅរស់នៅភ្នំបាត ដោយសន្យាថានឹងអភិវឌ្ឍតំបន់នោះ ដើម្បីឲ្យក្រុមពលរដ្ឋមានជីវភាពធូរធារ ប៉ុន្តែរយៈពេល ៥ឆ្នាំមកនេះ អាជ្ញាធរមិនបានធ្វើដូចការអះអាងឡើយ៖ «សុំឲ្យរដ្ឋាភិបាលជួយមើលពួកខ្ញុំនៅភ្នំបាត នេះផង រស់នៅដោយវេទនា អត់ឃ្លាន ស្លាប់អស់ ១៣នាក់ហើយ។ ឥឡូវចាស់ៗជរាឈឺបន្តទៀតហើយ»។
ស្ត្រីមួយរូបទៀត លោកស្រី គឹម សារ៉ន ជាអតីតពលរដ្ឋបុរីកីឡា ដែលដើរសុំសំយាបផ្ទះគេរស់នៅក្នុងរាជធានី ឲ្យដឹងដែរថា សព្វថ្ងៃនេះ លោកស្រីបាត់បង់មុខរបរ ហើយកូនក៏ត្រូវបោះបង់ចោលការសិក្សាទៀត។ លោកស្រីរំឭកថា មូលហេតុដែលលោកស្រីយល់ព្រមចាកចេញពីបុរីកីឡាកាលពី ៥ឆ្នាំមុន ព្រោះខ្លាចអាជ្ញាធរវាយបង្ក្រាប ឬចាប់ដាក់គុក ទើបសុខចិត្តទៅរស់នៅតំបន់ភ្នំបាត បណ្ដោះអាសន្នទាំងទទួលបានសំណងតិចតួច៖ «គ្មានបានសំណងអីសមរម្យទេ។ គាត់យកទៅទីនោះចាក់ចោល។ គាត់ (លោក កែប ជុតិមា) សន្យាថា ទៅនៅសិនទៅ! ចាំគាត់ធ្វើផ្ទះឲ្យ គ្មានឃើញក្រុមហ៊ុន ឬអាជ្ញាធរធ្វើអីឲ្យបន្ថែមទៀតទេ។ ហេតុដូច្នេះហើយ ខ្ញុំមកភ្នំពេញវិញ ខ្ញុំមកកន្លែងដើមវិញ ទាមទារសំណងបន្ថែម»។
 |
| អតីតពលរដ្ឋបុរីកីឡា លោកស្រី គឹម សារ៉ន ផ្ដល់បទសម្ភាសន៍កាលពីថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧។ RFA/Brach Chev |
សព្វថ្ងៃ ពលរដ្ឋដែលត្រូវអាជ្ញាធរជម្លៀសទៅរស់នៅភ្នំបាត ទាំងមុន និងក្រោយទាំងអស់ជាង ១៤០គ្រួសារ។ កន្លែងដែលពួកគេរស់នៅ កណ្ដាលព្រៃភ្នំ និងគ្មានដីទំនេរឲ្យពួកគេបង្កបង្កើនផលឡើយ។ ក្រុមពលរដ្ឋលើកឡើងថា ពួកគេចង់បានសំណងបន្ថែមជាទឹកប្រាក់ចំនួន ១ម៉ឺនដុល្លារ និងទីតាំងថ្មីដែលនៅក្បែរក្រុងភ្នំពេញ។
ទីតាំងដែលជម្លៀសពលរដ្ឋទៅរស់នៅទីនោះមានចម្ងាយជាង ៥០គីឡូម៉ែត្រពីរាជធានីភ្នំពេញ ដែលនៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពីភ្នំព្រះរាជទ្រព្យ ដែលជាតំបន់ទេសចរណ៍។ ប៉ុន្តែពលរដ្ឋគ្មានលទ្ធភាពទៅប្រកបរបរនៅក្នុងតំបន់មួយនេះ ព្រោះពួកគេគ្មានដើមទុន។
លោកស្រី រង់ សំណាង សព្វថ្ងៃកំពុងមានជំងឺស្ថិតក្នុងទឹកមុខស្លេកស្លាំង ហើមដៃហើមជើង ដែលកំពុងរស់នៅតំបន់ភ្នំបាត ប្រាប់ថា ដោយសារលោកស្រីខ្វះលុយសម្រាលកូន និងខ្វះខាតក្នុងការរស់នៅ ត្រូវបង្ខំចិត្តកាត់សក់ក្បាលលក់។ លោកស្រីថា តាំងពីមករស់នៅទីនោះបាន ៥ឆ្នាំ លោកស្រីទើបកាត់សក់លក់បានពីរដងប៉ុណ្ណោះ គឺលក់ម្តងបានលុយពី ៧ម៉ឺនរៀលទៅ ៨ម៉ឺនរៀល៖ «ខ្ញុំមកហ្នឹងគ្មានអីស៊ី។ ខ្ញុំកាត់សក់ក្បាលលក់អស់ហើយ។ ឥឡូវខ្ញុំកូនខ្ចី ផ្ទះបែកបាក់ទៀត គ្មានអ្នកណាមើលឃើញខ្ញុំទេ។ ដល់ថ្នាក់ថ្ងៃអាទិត្យ កូនទៅសុំទាននៅលើភ្នំ»។
អតីតពលរដ្ឋបុរីកីឡា ត្រូវបានអាជ្ញាធរបញ្ជូនឲ្យទៅរស់នៅតំបន់ភ្នំបាត ត្រង់ចំណុចភូមិស្រះពោធិ៍ ឃុំផ្សារដែក ស្រុកពញាឮ ខេត្តកណ្ដាល ប្រមាណ ១៤០គ្រួសារ កាលពីឆ្នាំ២០១២។ ពួកគេប្រាប់ថា ពួកគេក្នុងមួយគ្រួសារទទួលបានថវិកា ៤០ម៉ឺនរៀល សសរផ្ទះបួនដើម ស័ង្កសី ១០សន្លឹកប៉ុណ្ណោះ និងដីមួយកន្លែងក្បាលបួនម៉ែត្រកន្លះ បណ្តោយ ១២ម៉ែត្រ។ ក្នុងចំណោមអ្នកទាំងនោះ ក៏មានអ្នកខ្លះទៀតថា ពួកគេមិនទាន់ទទួលបានអ្វីទាំងអស់។
ក្រុមពលរដ្ឋមានតែដី និងផ្ទះ ក្រៅពីនេះគ្មានអ្វីទាំងអស់ ព្រោះទឹកត្រូវទិញគេក្នុងមួយពាងតម្លៃ ៥.០០០រៀល ព្រោះទឹកអណ្ដូងមានជាតិភ្លាវ និងត្រូវភ្ជាប់ភ្លើងពីឈ្មួញ ១គីឡូថ្លៃ ១.៥០០រៀល។ ផ្ទះពួកគេសង់នៅលើដីក្បាលជាង ៤ម៉ែត្រ បណ្តោយជាង ១០ម៉ែត្រ ធ្វើពីឈើ ប្រក់ស័ង្កសី ជញ្ជាំងបាំងបិទដោយស្លឹកត្នោត ស្លឹកដូង ឬស័ង្កសី សសរតូចៗ គ្មានដីសេសសល់ដើម្បីដាំដំណាំ ឬអាចធ្វើស្រែចម្ការបានឡើយ។ ក្រៅពីដី និងផ្ទះ ពលរដ្ឋខ្លះមានដើមស្វាយនៅមុខផ្ទះមួយដើម ហើយសព្វថ្ងៃនេះ ស្វាយនោះក៏ចេញផ្លែចេញផ្កាដែរ។
ទាក់ទងរឿងដើមស្វាយនេះ អតីតពលរដ្ឋបុរីកីឡា លោកស្រី សាន សារ៉ុម រំឭកឡើងវិញថា កាលពី ៥ឆ្នាំមុន នៅពេលស្វាយនេះផ្លែ លោក កែប ជុតិមា នឹងសង់ផ្ទះថ្មីជូនពលរដ្ឋ និងរៀបចំតំបន់នេះឲ្យមានផ្លូវ ទឹក ភ្លើង សាលារៀន មន្ទីរពេទ្យ។ ពលរដ្ឋដដែលបន្តថា នៅពេលនេះ ខណៈការសន្យារបស់អតីតអភិបាលក្រុងមិនត្រូវបានធ្វើដូចការអះអាងដូចនេះ ពួកគេមានតែលើកគ្នាមករស់នៅភ្នំពេញជាថ្មី ដោយនាំគ្នាទៅរស់នៅលើអគារចាស់នៅបុរីកីឡា៖ «គាត់ (លោក កែប ជុតិមា) បានមកសម្ពោធក្នុងសហគមន៍នៅភ្នំបាត ដោយសន្យាថា ប្រាំឆ្នាំបើស្វាយហ្នឹងផ្លែ គាត់នឹងចេញប្លង់ឲ្យ នឹងធ្វើផ្ទះថ្មឲ្យពួកខ្ញុំ។ តាំងពីមកនៅប្រាំឆ្នាំហើយ អត់ឃើញមានរដ្ឋាភិបាលណាមកអើតខ្ញុំទេ។ ឥឡូវមានតែពួកខ្ញុំរត់ទៅនៅភ្នំពេញវិញហើយ»។
អាស៊ីសេរី មិនអាចសុំការបំភ្លឺពីអតីតអភិបាលរាជធានីភ្នំពេញ លោក កែប ជុតិមា ចំពោះការលើកឡើងរបស់ក្រុមពលរដ្ឋបានទេ នៅថ្ងៃទី៤ ខែមករា។
ចំណែកអភិបាលរង និងជាអ្នកនាំពាក្យសាលារាជធានីភ្នំពេញ លោក មាន ចាន់យ៉ាដា មានប្រសាសន៍ឲ្យដឹងថា សាលាក្រុង ឬក្រុមហ៊ុន មិនអាចផ្តល់សំណងបន្ថែមដល់ក្រុមពលរដ្ឋដែលកំពុងរស់នៅតំបន់ភ្នំបាត ឡើយ ព្រោះពួកគេបានយល់ព្រមទទួលយកសំណង ឬក៏គោលនយោបាយរួចរាល់អស់ហើយ៖ «ពួកគាត់បានទទួលគោលនយោបាយរួចហើយ ហើយគាត់បានទៅនៅប៉ុន្មានឆ្នាំហើយ ចំពោះហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ចំពោះពង្រឹងសហគមន៍របស់គាត់ យើងនឹងទៅដោះស្រាយតាមរបៀបជួយសហគមន៍ក្រីក្រនៅរាជធានីភ្នំពេញ»។
លោកអភិបាលរងក្រុងបន្តថា ករណីជម្លោះដីធ្លីតំបន់បុរីកីឡាមានទាំងអស់ ១៥៤គ្រួសារ ពេលនេះអាជ្ញាធរដោះស្រាយស្ទើររួចរាល់ហើយ នៅសល់តែ ១៥គ្រួសារប៉ុណ្ណោះ។ លោកថា សាលាក្រុងកំពុងប្រជុំជជែកដោះស្រាយបន្តជូនពលរដ្ឋទាំងនោះ។ ចំណែកក្រុមពលរដ្ឋ ៣០គ្រួសារផ្សេងទៀត អាជ្ញាធរកំពុងដោះស្រាយជិតរួចរាល់អស់ហើយ។
 |
| តំណាងពលរដ្ឋបុរីកីឡា លោកស្រី សរ ស៊ន ផ្ដល់បទសម្ភាសន៍កាលពីថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ២០១៧។ RFA/Brach Chev |
យ៉ាងណាក៏ដោយ ផ្ទុយពីការថ្លែងរបស់អភិបាលរងក្រុងភ្នំពេញ លោក មាន ចាន់យ៉ាដា ក្រុមពលរដ្ឋទាំង ១៥គ្រួសារដែលត្រូវចូលជួបប្រជុំជាមួយលោក មាន ចាន់យ៉ាដា នៅរសៀលថ្ងៃទី៤ ខែមករា បដិសេធមិនទទួលយកសំណងដែលសាលាក្រុងផ្តល់ឲ្យទេ។
តំណាងពលរដ្ឋបុរីកីឡា លោកស្រី សរ ស៊ន ឲ្យអាស៊ីសេរីដឹងថា ការផ្ដល់ជម្រើសពីរសម្រាប់ពួកគាត់ គឺទទួលយកលុយ ៣ពាន់ដុល្លារដើម្បីចាកចេញ ឬត្រូវទៅរស់នៅភូមិអណ្ដូង ជាយរាជធានីភ្នំពេញ។ សាលារាជធានីភ្នំពេញ ទុកពេល ១ខែឲ្យពលរដ្ឋសម្រេចចិត្ត។ បើមិនដូច្នេះទេ អាជ្ញាធរនឹងបណ្ដេញពួកគេចេញ៖ «ពួកខ្ញុំទាំងអស់គ្នាប្ដេជ្ញាមិនចាកចេញពីអគារទេ ស៊ូស្លាប់នៅលើអគារហ្នឹង ព្រោះអីសម្ដេច ហ៊ុន សែន ឲ្យពួកយើងទាំងអស់គ្នារស់នៅបុរីកីឡា»។
លោកស្រីបញ្ជាក់ថា ជំហររបស់ពលរដ្ឋ គឺឲ្យក្រុមហ៊ុនសង់អគារបន្ថែមដល់ពួកគេ បើមិនដូច្នេះទេ ពួកគេចង់បានទឹកប្រាក់ចន្លោះពី ៤ម៉ឺនទៅ ៦ម៉ឺនដុល្លារ ជាថ្នូរនៃការចាកចេញនេះ។
បើតាមការបញ្ជាក់របស់ លោក មាន ចាន់យ៉ាដា ការផ្តល់សំណងដល់ក្រុមពលរដ្ឋទាំង ១៥គ្រួសារ ជាជម្រើសចុងក្រោយហើយ ព្រោះក្រុមពលរដ្ឋក្នុងតំបន់ផ្សេងទៀតយល់ព្រមទទួលសំណងរួចអស់ហើយ។
ពលរដ្ឋរស់នៅតំបន់បុរីកីឡា ត្រូវបានអាជ្ញាធររាជធានីភ្នំពេញបណ្ដេញចេញ និងឈូសឆាយលំនៅឋាន ដើម្បីយកដីតំបន់នោះប្រគល់ទៅឲ្យក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច (Phan Imex) អភិវឌ្ឍ កាលពីថ្ងៃទី៣ ខែមករា ឆ្នាំ២០១២។
កិច្ចសន្យាសាងសង់អគាររវាងក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច និងពលរដ្ឋបុរីកីឡា កាលពីខែមករា ឆ្នាំ២០០៤ មានស្នាមផ្ដិតមេដៃរបស់អ្នកស្រី ស៊ុយ សុផាន ម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច និងស្នាមផ្ដិតមេដៃតំណាងសហគមន៍បុរីកីឡា រួមមានទាំងអតីតចៅហ្វាយក្រុងភ្នំពេញ លោក កែប ជុតិមា ជាសាក្សី ព្រមព្រៀងគ្នាថា ក្រុមហ៊ុនត្រូវសង់អគារចំនួន ១០ខ្នងឲ្យទៅអ្នកបុរីកីឡា រស់នៅ។ ជាថ្នូរនឹងការសាងសង់នេះ ក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច ទទួលបានដីទំហំជាង ២ហិកតារកន្លះពីរដ្ឋសម្រាប់សាងសង់ផ្ទះល្វែងជាកម្មសិទ្ធិផ្ទាល់ខ្លួននៅក្នុងសហគមន៍បុរីកីឡាដដែលនោះ។
បើទោះជាកិច្ចសន្យានេះបានចែងយ៉ាងច្បាស់អំពីកាតព្វកិច្ចផ្លូវច្បាប់ ដែលក្រុមហ៊ុនត្រូវសង់ឲ្យបាន ១០អគារក៏ដោយ ប៉ុន្តែក្រោយពេលសង់បានតែ ៨អគារ ក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច បានប្រកាសថា ខាតបង់ជាង ៣លានដុល្លារអាមេរិក នាំឲ្យមិនអាចសាងសង់ ២ខ្នងទៀតបានឡើយ។ គ្មានការត្រួតពិនិត្យណាមួយពីសមត្ថកិច្ចរដ្ឋ ឬតុលាការ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា ក្រុមហ៊ុនពិតជាមានការខាតបង់មែន ឬទេ។
 |
| ស្ថានភាពអតីតអ្នកបុរីកីឡា នៅតំបន់ភ្នំបាត ស្រុកពញាឮ ខេត្តកណ្ដាល។ Photo: RFA |
ក្រុមអ្នកច្បាប់ និងក្រុមសកម្មជនសិទ្ធិមនុស្សដែលបានតាមដានបញ្ហានេះ សុទ្ធតែអះអាងថា ក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច ជាអ្នកបំពានច្បាប់ក្នុងវិវាទដីធ្លីសហគមន៍បុរីកីឡា។
អ្នកស្រី ស៊ុយ សុផាន ជាឈ្មួញរកស៊ីដីល្បីឈ្មោះដែលរងការចោទប្រកាន់ថា រំលោភបំពានដីពលរដ្ឋនោះ សូម្បីរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ លោក ជា សុផារ៉ា ក៏ធ្លាប់សារភាពថា លោកធ្លាប់ចាញ់បោកអ្នកស្រី ស៊ុយ សុផាន ដែរ។ លោកថា កាលពីលោកនៅធ្វើអភិបាលក្រុងភ្នំពេញ ដោយកាលណោះ អ្នកស្រី ស៊ុយ សុផាន សន្យាថានឹងជួសជុលផ្លូវនៅម្តុំផ្សារធំថ្មី ជាថ្នូរនឹងការលក់លុយថ្លៃភាស៊ីផ្សារធំថ្មី ប៉ុន្តែអ្នកស្រីមិនជួសជុលផ្លូវនោះឡើយ។
នាយកលេខាធិការដ្ឋាននៃក្រុមការងារពិសេសសិទ្ធិលំនៅឋាន លោក សៀ ភារម្យ សង្កេតឃើញថា ករណីដីធ្លីតំបន់បុរីកីឡា ត្រូវបានសាលារាជធានីភ្នំពេញដោះស្រាយបានច្រើនហើយ ប៉ុន្តែក៏នៅតែមានពលរដ្ឋផ្សេងទៀត និងពលរដ្ឋរស់នៅភ្នំបាត មិនទាន់បានដោះស្រាយនៅឡើយ។
លោក សៀ ភារម្យ ឲ្យដឹងទៀតថា ក្នុងរយៈពេលជាង ៤ឆ្នាំកន្លងទៅ ក្នុងចំណោមពលរដ្ឋមិនព្រមចាកចេញចំនួន ១៥៤គ្រួសារ អាជ្ញាធរដោះស្រាយបាន ៩០ភាគរយ ដែលជាការអនុញ្ញាតឲ្យពលរដ្ឋចូលទៅរស់នៅអគារថ្មីបុរីកីឡា។ លោកថា ក្រុមពលរដ្ឋដែលត្រូវជម្លៀសឲ្យទៅរស់នៅភ្នំបាត ខេត្តកណ្ដាល នៅតែរស់នៅដោយលំបាកវេទនា៖ «វាជាបទពិសោធន៍អាក្រក់ហើយ មិនមានការគិតគូរទេ ក្រោយពីការយកពលរដ្ឋចេញទៅដាក់ឲ្យឆ្ងាយផុតពីភ្នែកគេ ឬដាក់ឲ្យឆ្ងាយពីតំបន់អ្នកមាន ការខុសឆ្គងនេះហើយ ធ្វើឲ្យគណបក្សកាន់អំណាចបាត់បង់ប្រជាប្រិយភាព»។
កាលពីខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦ កន្លងទៅ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និងសំណង់ លោក ជា សុផារ៉ា មានប្រសាសន៍ថា សព្វថ្ងៃនេះលោកមានករណីជម្លោះដីធ្លីជាង ១០០ករណី ទាក់ទងអ្នកស្រី ស៊ុយ សុផាន ហើយលោកនឹងកោះហៅនាយិកាក្រុមហ៊ុន ផានអ៊ីម៉ិច រូបនេះមកក្រសួង ដើម្បីដោះស្រាយ។ ប៉ុន្តែចាប់តាំងពីថ្លែងរហូតមកទល់ពេលនេះ មិនទាន់ឃើញមានការកោះហៅអ្នកស្រី ស៊ុយ សុផាន នៅឡើយទេ។
ការអះអាងបែបនេះរបស់លោករដ្ឋមន្ត្រី ជា សុផារ៉ា ធ្វើឲ្យពលរដ្ឋមានបញ្ហាដីធ្លីនៅតំបន់បុរីកីឡាខ្លះសង្ឃឹមថា វិបត្តិដីធ្លីនេះនឹងត្រូវបានដោះស្រាយ ឬមានភាពប្រសើរជាងនេះ។ ប៉ុន្តែពលរដ្ឋផ្សេងទៀត ក៏មិនសូវសង្ឃឹមដែរ ព្រោះគេយល់ថា លោករដ្ឋមន្ត្រីគ្រាន់តែថ្លែងប៉ុណ្ណោះ។ ទោះរងការព្រមានបណ្ដេញជាថ្មីពីបុរីកីឡាពីសំណាក់សាលាក្រុងភ្នំពេញ ក្រុមពលរដ្ឋទាំង ១៥គ្រួសារ នៅតែអះអាងថា មិនចាកចេញពីនេះទេ ទោះរងការបង្ក្រាបជាថ្មីក៏ដោយ៕
No comments:
Post a Comment