Monday, November 14, 2016

មន្ត្រី​បក្ស​ប្រឆាំង​និង​ពលរដ្ឋ​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង​ស្នើ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​បញ្ឈប់​យក​ភាស៊ី​ទូក​ដ

ទូក​ចម្លង​ចត​នៅ​ច្រាំង​ទន្លេ​ផ្សារក្រោម សង្កាត់​ផ្សារឆ្នាំង ក្រុង​កំពង់ឆ្នាំង ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១២ ខែ​វិច្ឆិកា ឆ្នាំ​២០១៦។ RFA/Chin Chetha


ជំទប់​ទី​២ សង្កាត់​ផ្សារឆ្នាំង ក្រុង​កំពង់ឆ្នាំង និង​អ្នក​រត់​ទូក​ចម្លង ឬ​ទូក​ដ និង​ទូក​ម៉ាស៊ីន​ដឹក​ភ្ញៀវ​មួយ​ចំនួន ស្នើ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​បញ្ឈប់​ការ​យក​ភាស៊ី​ពី​ទូក​របស់​ពួក​គាត់។ អាជ្ញាធរ​សង្កាត់​មក​ពី​គណបក្ស​ប្រឆាំង ថា​ការ​យក​ភាស៊ី​នេះ​ជា​ការ​ចាត់ចែង​របស់​គណៈកម្មការ​ភូមិ​កណ្ដាល និង​ភូមិ​ចុងកោះ ដោយ​មិន​បាន​គិតគូរ​ច្បាស់លាស់​លើ​ផល​ប៉ះពាល់​ផ្នែក​ជីវភាព​របស់​អ្នក​ចែក​ទូក​ដឹក​ភ្ញៀវ។

ម្ចាស់​ទូក​ក្ដារ និង​ទូក​ស្មាច់​បំពាក់​ដោយ​ម៉ាស៊ីន និង​ច្រវា​ចែវ​ដែល​ចត​ត្រៀបត្រា​ក្បែរ​ផែ​ត្រី​នៅ​ភូមិ​ចុងកោះ ក្បែរ​អាង​ទឹក និង​នៅ​ទំនប់​បារាំង នៃ​ភូមិ​កណ្ដាល សង្កាត់​ផ្សារឆ្នាំង ត្អូញត្អែរ​ពី​ការ​យក​ភាស៊ី។ ទូក​ក្ដារ ឬ​ទូក​ស្មាច់​ដែល​បំពាក់​ដោយ​ម៉ាស៊ីន ត្រូវ​បង់​ប្រាក់ ៣​ពាន់​រៀល​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ និង​ទូក​ចែវ​ដោយ​ដៃ បង់ ១​ពាន់​រៀល​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ ប៉ុន្តែ​ការ​បង់​ភាស៊ី​នេះ ពុំ​មាន​សៀវភៅ​បន្ទុក​ហិរញ្ញវត្ថុ​របស់​សង្កាត់​ឡើយ។

ជំទប់​ទី​២ សង្កាត់​ផ្សារឆ្នាំង លោក មាស លន់ ថ្លែង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​១២ ខែ​វិច្ឆិកា ថា ពលរដ្ឋ​ប្រកប​មុខ​របរ​ចែវ​ទូក​ភាគច្រើន​មាន​ជីវភាព​ក្រីក្រ ហើយ​ពួក​គេ​មាន​ឱកាស​រក​ប្រាក់​បាន​តែ​នៅ​ក្នុង​រដូវ​ទឹក​ឡើង ព្រោះ​ផ្ទះ​សម្បែង​របស់​អ្នក​ភូមិ​ចុងកោះ និង​ភូមិ​កណ្ដាល ភាគច្រើន​លិច​ទឹក​ក្នុង​រដូវ​វស្សា​ដែល​ត្រូវ​ធ្វើ​ដំណើរ​ដោយ​ទូក។ លោក​ថា បើ​អាជ្ញាធរ​អាច​បញ្ឈប់​យក​ភាស៊ី​បាន អ្នក​ចែវ​ទូក​នឹង​សប្បាយ​ចិត្ត៖ «អា​ហ្នឹង​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​គ្នា​ខ្វះខាត ហើយ​ចង់​ចម្លង​ដើម្បី​យក​ថវិកា​សម្រាប់​ដោះស្រាយ​ជីវភាព ចំពោះ​អ្នក​ដែល​មាន​គេ​មិន​ចម្លង ឬ​មិន​ចែវ​ទេ តែ​អ្នក​ដែល​ចែវ​ហ្នឹង​អ្នក​អត់​មែនទែន​ហើយ។ យក​ហ្នឹង! ដំបូង​នៅ​ដ​ទទឹង​ទេ ពី​ខាង​កំពង់ឆ្នាំង ទៅ​កំពង់បឹង ប៉ុន្តែ​អ្នក​ដែល​យក​ហ្នឹង​ដូច​ថា​វា​ទៅ​អែបអប​ជាមួយ​ដ​ហ្នឹង​ទៅ ហើយ​វា​យក​ឥទ្ធិពល​ដើម្បី​មក​យក​ទូក​តាម​ច្រក​ផ្លូវ​ពេល​ទឹក​ឡើង​ភូមិ​ទាំង​ពីរ​ហ្នឹង»។

ឆ្លើយតប​បញ្ហា​នេះ មេ​ភូមិ​កណ្ដាល លោក ហួន វ៉ន ថា​ការ​យក​ភាស៊ី​ពី​ម្ចាស់​ទូក​នេះ មាន​ការ​ឯកភាព​ពី​អាជ្ញាធរ​សង្កាត់ ហើយ​បាន​អនុវត្ត​បួន​ទៅ​ប្រាំ​ឆ្នាំ​ហើយ។ ប្រាក់​ដែល​ទទួល​បាន គឺ​ត្រូវ​ប្រើប្រាស់​សម្រាប់​ជួសជុល​ស្ពាន​ឈើ ផ្លូវ​គ្រួស​ក្រហម​នៅ​រដូវ​ទឹក​ស្រក​វិញ និង​កែលំអ​សាលា​បុណ្យ​ភូមិ។ លោក​ជឿ​ថា ម្ចាស់​ទូក​ខ្លះ​ត្អូញត្អែរ ប៉ុន្តែ​បើ​មិន​ធ្វើ​ដូច្នេះ ជៀស​មិន​ផុត​ពី​រ៉ៃ​ប្រាក់​ពួក​គេ​ដដែល៖ «វា​ម្យ៉ាង​ម្នាក់​ទេ បើ​កាលណា​យើង​បញ្ឈប់​យក​លុយ យើង​នៅ​តែ​រ៉ៃ​លុយ​ពី​ប្រជាជន​មក​ធ្វើ​ស្ពាន​ដដែល ហើយ​បើ​យើង​ធ្វើ​ចឹង​ទៅ យើង​គ្រាន់​តែ​រំខាន​គាត់​បន្តិចបន្តួច ប៉ុន្តែ​យើង​មិន​យក​ច្រើន​ទេ​ក្នុង​ទូក​ចែវ​តែ​មួយ​ថ្ងៃ​មួយ​ពាន់​ទេ។ មាន​ឆ្នាំ​ខ្លះ​អស់​ពីរ​លាន បើ​ឆ្នាំ​ណា​អត់​សូវ​ខូច វា​ខ្ទង់​មួយ​លាន​ចុះ​ក្រោម»។

ម្ចាស់​ទូក​ម៉ាស៊ីន​ខ្នាត​តូច​ម្នាក់​ក្នុង​ចំណោម​ម្ចាស់​ទូក​ដែល​ចត​ទូក​ចាំ​ភ្ញៀវ​នៅ​ក្បែរ​អាង​ទឹក​ប្រមាណ ៣០​គ្រឿង​ផ្សេង​ទៀត គឺ​លោកស្រី ជា ស្រីណេត ឲ្យ​ដឹង​ថា រយៈពេល ៨​ឆ្នាំ​ហើយ​ដែល​គាត់​រត់​ទូក​ដឹក​ភ្ញៀវ​ដោយ​ថ្ងៃ​ខ្លះ​រក​បាន និង​ថ្ងៃ​ខ្លះ​រក​មិន​បាន​លុយ ប៉ុន្តែ​ភាស៊ី​ត្រូវ​បង់​រាល់​ថ្ងៃ។ លោកស្រី​មិន​ជំទាស់​នឹង​ការ​បង់​ប្រាក់​ជា​ថ្នូរ​នឹង​ការ​អភិវឌ្ឍ​នោះ​ទេ តែ​បើ​អាជ្ញាធរ​មិន​ឲ្យ​បង់​កាន់​តែ​ប្រសើរ៖ «មាន​អ្នក​ដេញ​ពី​លើ​មក បើ​គេ​យក​ប៉ុន្មាន? ខ្ញុំ​បង់​ទៅ​តាម​ចំនួន​គេ​ទារ​យើង​ដូច​គ្នា។ រាល់​ថ្ងៃ​បាន​អា​ហ្នឹង​ហើយ​ចិញ្ចឹម​ឆ្នាំង​បាយ នៅ​តែ​គេ​យក​អ្នក​ណា​ក៏​គេ​យក​ដែរ នៅ​ខាង​នេះ​គេ​ចង់​ដេញ​ថ្លៃ​យក​ដែរ​ហ្នឹង»។

អាជ្ញាធរ​ភូមិ និង​សង្កាត់​ផ្សារឆ្នាំង មិន​អាច​សរុប​ចំនួន​ទូក​ដែល​ត្រូវ​យក​ភាស៊ី​បាន​ទេ ប៉ុន្តែ​ទូក​ដែល​ចត​នៅ​តាម​ទីតាំង​ចម្លង​ភ្ញៀវ ឬ​ដោះដូរ​ទំនិញ​សំខាន់ៗ​នៅ​ក្នុង​សង្កាត់​មាន​ប្រមាណ ៨០​គ្រឿង៕

No comments:

Post a Comment