កសិករជាច្រើននៅស្រុកភ្នំក្រវ៉ាញ និងស្រុកបាកាន ខេត្តពោធិ៍សាត់ កំពុងខាតបង់ប្រាក់ និងខ្លះជំពាក់បំណុលធនាគារ ដោយសារទិន្នផលដំឡូងពួកគេលក់បានថោក។ កសិករជាច្រើនភូមិនៃស្រុកទាំងពីរអះអាងថា រយៈពេលពីរឆ្នាំហើយដែលទិន្នផលដំឡូងសម្រាប់នាំចូលរោងចក្រ ឬនាំចេញទៅក្រៅប្រទេសបានចុះថោក គឺក្នុងមួយគីឡូក្រាមតម្លៃចន្លោះពី ៣០០រៀលទៅ ៤៥០រៀល។ ក្រុមកសិករបានស្ដីបន្ទោសអាជ្ញាធរ និងឈ្មួញកណ្ដាលដែលមិនអាចដោះស្រាយបញ្ហាទីផ្សារដំឡូង និងថាឈ្មួញខ្លះឲ្យតម្លៃដំឡូងថោក ឬថ្លៃទៅតាមចិត្តរបស់ពួកគេ។កសិករម្នាក់នៅឃុំផ្ទះរុង ស្រុកភ្នំក្រវ៉ាញ លោក អ៊ូ ថា មានប្រសាសន៍ថា ផលដំឡូងដែលលោកបានដាំលើផ្ទៃដីជាង ៥ហិកតារ ដោយចំណាយថ្លៃដើមស្ទើរសព្វគ្រប់នោះ ទទួលបានផលតែ ១០តោនប៉ុណ្ណោះ ហើយឆ្នាំនេះលក់បានថោកទៀត។ លោកលក់បាន ៣០០រៀលក្នុងមួយគីឡូក្រាម ដោយសារដំឡូងរបស់លោកខ្លះត្រូវទឹកសើម និងដុះផ្សិត ទើបលោកបង្ខំចិត្តលក់ចេញទាំងខាតបង់ច្រើន៖ «អ្ហឺ! ចប់ហើយបងអើយ! រលួយខូចអស់ ហើយធ្វើបានមកលក់បានថោកទៀត និយាយទៅអត់រួចខ្លួនបណ្ដោយ។ ដូចអស់ទឹកចិត្ត ព្រោះវាដាច់ដើមអស់ហើយ។ លោក ជិន ជេដ្ឋា៖ បងមានគោលបំណងថានឹងដាំដំណាំផ្សេងក្រៅពីដំឡូងទេ? មិនដឹងដាំអីម្ដង បើដូចថាស្រូវក៏ដាំអត់កើត ដំឡូងដល់ខាតអ៊ីចឹងទៅលំបាក»។
ចំណែកកសិករម្នាក់ទៀត លោកស្រី គីម ស៊ាន់ បញ្ជាក់ថា កម្មករ និងប្ដីរបស់លោកស្រីទើបចុះគាស់ដំឡូង ដើម្បីកាប់ហាលបានប្រហែល ១០តោន ហើយមិនទាន់បានគាស់ប្រហែលពីរ ឬបីតោនទៀត។ ដំឡូងរបស់លោកស្រីរយៈពេលពីរឆ្នាំនេះ ទទួលបានផលច្រើនគួរសម ប៉ុន្តែលក់បានថោក។ ការដែលលោកស្រីបន្តដាំដំឡូង ដោយសារគ្មានមុខរបរ និងមិនដឹងកែប្រែដីដំណាំអ្វីផ្សេងបាន៖ «និយាយទៅយើងគ្រាន់តែទូទាត់ឲ្យកម្មករ ថ្លៃភ្ជួរ និងថ្លៃជីអស់ពីរបីលាន ហើយដល់បានវិញមិនដឹងបានប៉ុន្មាន? សំណូមពរឲ្យដំឡូងឡើងថ្លៃបន្តិចទៅ»។
អាស៊ីសេរី មិនអាចសុំការអត្ថាធិប្បាយជុំវិញបញ្ហានេះពីប្រធានមន្ទីរពាណិជ្ជកម្មខេត្តពោធិ៍សាត់ អ្នកស្រី ឃឹម សៀងគាន បានទេនៅថ្ងៃទី៧ ខែមករា ដោយអ្នកស្រីប្រាប់ថាកំពុងជាប់ប្រជុំ។
ប៉ុន្តែប្រធានមន្ទីរកសិកម្ម លោក ឡាយ ពិសិទ្ធ បញ្ជាក់ថា ផ្ទៃដីដាំដំឡូងនៅស្រុកបាកាន និងស្រុកភ្នំក្រវ៉ាញ មានជាង ១ម៉ឺនហិកតារ ក្នុងចំណោមផ្ទៃដីដាំដំឡូងនៅទូទាំងខេត្តពោធិ៍សាត់ ជាង ៣ម៉ឺនហិកតារ៖ «យើងបានជួយរកឈ្មួញរកអីគេមកឲ្យជួយទិញ ដូចជាអ្នកប៉ៃលិន មកជួយទិញដល់យើងហ្នឹង ហើយមួយចំនួនទៀត នាំយកទៅភ្នំពេញ។ យើងគ្រាន់ថា កុំឲ្យគាត់គាស់ ឬប្រមូលផលដូចគ្នា ឧបមាថា ឥឡូវដល់ខែមួយនេះ អ្នកខ្លះគួរពន្យារដល់ខែពីរ ឬដើមខែបីអីទៅ បើគាស់ប្រមូលផលទាំងអស់គ្នាអត់កើតទេ មិនដូចស្រូវទេ ឲ្យតែទុំហើយត្រូវប្រមូលហើយ តែដំឡូងអត់អីទេ យើងអាចពន្យារពេលបាន»។
ឈ្មួញកណ្ដាលប្រមូលទិញដំឡូងនៅស្រុកភ្នំក្រវ៉ាញ លោកស្រី ម៉ៅ សំណាង មានប្រសាសន៍ថា លោកស្រីចុះទិញដំឡូងកសិករថ្លៃ ឬថោក អាស្រ័យលើតម្លៃនាំចេញក្រៅប្រទេសជាក់ស្ដែង៖ «ពលរដ្ឋថាដំឡូងថោក តែខ្ញុំយកទៅលក់ណោះក៏ថោកដែរលោកគ្រូ! ទៅដល់ណោះបាន ៤,៣បាត និង ៤,៤បាត។ ខ្ញុំចុះទិញនៅតំបន់ជ្រៃក្រឹម បឹងស្ដុក ជង្រុក២០។ និយាយទៅខ្ញុំបានចាប់អារម្មណ៍គិតជាតោនទេ ប៉ុន្តែគ្រាន់ថារយៈពេលពីរថ្ងៃបានមួយជើងក្នុងឡានចំណុះ១៣ និង ១៤តោន»។
កសិករនៅស្រុកបាកាន និងស្រុកភ្នំក្រវ៉ាញ ខេត្តពោធិ៍សាត់ បានកាប់ដំឡូងហាលច្រកការុងទុកក្រោមផ្ទះ និងខ្លះដាក់នៅក្បែរផ្លូវមុខផ្ទះ រង់ចាំឈ្មួញចូលទិញដែលហ៊ានឲ្យតម្លៃខ្ពស់ទើបលក់។ ប៉ុន្តែកសិករខ្លះ បង្ខំចិត្តលក់ក្នុងតម្លៃថោក ព្រោះពួកគេត្រូវការប្រាក់ប្រើប្រាស់បន្ទាន់ ដូចជាបង់ធនាគារ ឬសងបំណុលឯកជនដែលពួកគេខ្ចីមករៀបចំដី និងថ្លៃជី ដើម្បីកុំឲ្យឡើងប្រាក់ការកាន់តែច្រើន៕
No comments:
Post a Comment