Friday, February 3, 2017

សង្គម​ស៊ីវិល​និង​មន្ត្រី​បរិស្ថាន​ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់​គ្រោង​ចុះ​ល្បាត​ព្រៃ​នៅ​តាម​ជួរ​ភ្នំក្រវាញ


ឈើ​ប្រណីត​​ដែល​ជនល្មើស​លួច​អារ​លាក់​ទុក​ក្នុង​ព្រៃ​នៅ​ជួរ​ភ្នំក្រវាញ ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់ ។ រូបថត​ថ្ងៃ​ទី​២ ខែ​កុម្ភៈ ឆ្នាំ​២០១៧ ផ្ដល់​ឲ្យ​ដោយ​អង្គការ​ប្រឆាំង​អំពើ​ពុករលួយ ទប់ស្កាត់​ការ​បំផ្លាញ​ធនធាន​ធម្មជាតិ និង​ការពារ​សិទ្ធិ​ពលរដ្ឋ។ រូបថត​ផ្ដល់​ឲ្យ​ដោយ​អង្គការ​ប្រឆាំង​អំពើ​ពុករលួយ ទប់ស្កាត់​ការ​បំផ្លាញ​ធនធាន​ធម្មជាតិ និង​ការពារ​សិទ្ធិ​ពលរដ្



អង្គការ​ក្រៅ​រដ្ឋាភិបាល​ដែល​ធ្វើ​ការ​អភិរក្ស​ធនធាន​ធម្មជាតិ និង​មន្ត្រី​ឧទ្យាន​ជាតិ​ជួរ​ភ្នំក្រវាញ គ្រោង​រួម​គ្នា​ចុះ​ល្បាត​ព្រៃ ដើម្បី​បង្ក្រាប​បទល្មើស​រយៈ​ពេល​ពីរ​សប្ដាហ៍ ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៥ ខែ​កុម្ភៈ ត​ទៅ។ គម្រោង​ចុះ​ល្បាត​នេះ ក្រោយ​ពេល​ពលរដ្ឋ​អះអាង​ថា បាន​ប្រទះ​ឃើញ​គំនរ​ឈើ​ប្រណីត​ប្រមាណ ២០​ម៉ែត្រគូប លើ​ភ្នំក្រវាញ ហើយ​សង្ស័យ​ថា មាន​បទល្មើស​កន្លែង​ផ្សេង​ទៀត។

អង្គការ​ប្រឆាំង​អំពើ​ពុករលួយ ទប់ស្កាត់​ការ​បំផ្លាញ​ធនធាន​ធម្មជាតិ និង​ការពារ​សិទ្ធិ​ពលរដ្ឋ បាន​ផ្ញើ​លិខិត​មួយ​ច្បាប់​ទៅ​មន្ទីរ​បរិស្ថាន​ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់ ដើម្បី​សុំ​កម្លាំង​សហការ​ចុះ​ល្បាត​ព្រៃ​ជួរ​ភ្នំក្រវាញ។

ជួរ​ភ្នំក្រវាញ ដែល​លាត​សន្ធឹង​ជាប់​ទឹក​ដី​ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់ កំពង់ស្ពឺ និង​កោះកុង ជា​តំបន់​ការពារ​ដោយ​ព្រះរាជ្យក្រឹត្យ និង​អនុក្រឹត្យ​របស់​រដ្ឋាភិបាល។ ក្រុម​ល្បាត​នឹង​ចំណាយ​ពេល​ពីរ​សប្ដាហ៍​ពេញ ដើម្បី​ចូល​ទៅ​កាន់​តំបន់​សំខាន់ៗ នៃ​ទឹកដី​របស់​ខេត្ត​ទាំង​បី ដែល​មន្ត្រី​អង្គការ​ក្រៅ​រដ្ឋាភិបាល និង​ពលរដ្ឋ​ថា បទល្មើស​ព្រៃឈើ​នៅ​តែ​បន្ត​កើត​មាន ហើយ​ឈ្មួញ​លួច​បញ្ចេញ​ឈើ​ទៅ​លក់​ក្រៅ​ប្រទេស​ស្ងាត់ៗ។

ប្រធាន​អង្គការ​ទប់ស្កាត់​ការបំផ្លាញ​ធនធាន​ធម្មជាតិ លោក ជា ហ៊ាន ឲ្យ​ដឹង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២ ខែ​កុម្ភៈ ថា អ្នក​ឡើង​រក​ឈើ​ខ្លឹម​បាន​ប្រាប់​ពី​កន្លែង​លាក់​ឈើ​ដល់​លោក​នៅ​តំបន់​អាតៃ នៃ​ជួរ​ភ្នំក្រវាញ​កណ្ដាល។ លោក​បាន​បន្លំ​ខ្លួន​ចូល​ទៅ​ស្រាវជ្រាវ​បទល្មើស​នៅ​ទីតាំង​នោះ និង​ថត​រូប​ឈើ​ប្រណីត​ទាំង​នោះ​ទុក​ជា​ភស្តុតាង​ទៀត​ផង ដើម្បី​បង្ហាញ​ដល់​មន្ត្រី​ជំនាញ​មាន​វិធានការ​នៅ​ពេល​ចុះ​ល្បាត​រួម​គ្នា៖ «ខ្ញុំ​សង្ឃឹម​ថា បើ​អាជ្ញាធរ និង​មន្ត្រី​ជំនាញ​បង្ក​លក្ខណៈ​ងាយ​ស្រួល ការ​បង្ក្រាប​នឹង​មាន​ភាព​ជោគជ័យ។ ប្រជា​ពលរដ្ឋ​នៅ​ជួរ​ភ្នំក្រវាញ បាន​ផ្ដល់​ព័ត៌មាន​ថា នៅ​តែ​មាន​សកម្មភាព​កាប់​ឈើ​ក្នុង​តំបន់​អភិរក្ស​ដដែល ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​នឹង​ចុះ​ល្បាត​ព្រៃ​នៅ​សប្ដាហ៍​ក្រោយ​នេះ។ សប្ដាហ៍​ទី​១ នៅ​ភូមិសាស្ត្រ​ស្រុក​ឱរ៉ាល់ សប្ដាហ៍​ទី​២ គឺ​នៅ​ភូមិសាស្ត្រ​ស្រុក​ភ្នំក្រវាញ ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់»។

អាស៊ីសេរី មិន​អាច​រក​ប្រភព​ទាក់ទង​ប្រធាន​មន្ទីរ​បរិស្ថាន​ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់ លោក សាន់ មរកត ដើម្បី​សុំ​ការ​បញ្ជាក់​បន្ថែម​ពី​សំណើ​នេះ​បាន​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២ ខែ​កុម្ភៈ។
ចំណែក​នាយក​ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​ភ្នំ​ឱរ៉ាល់ ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់ លោក អ៊ុន គឿន ដែល​គ្រប់គ្រង​តំបន់​ជួរ​ភ្នំក្រវាញ ដែរ​នោះ​ ​មិន​បាន​បញ្ជាក់​ពី​ស្ថានភាព​បទល្មើស​នៅ​តាម​ជួរ​ភ្នំក្រវាញ​ទេ ប៉ុន្តែ​ថា ក្រុម​ការងារ​លោក​ដែល​មាន​គ្នា ១០​នាក់ បាន​ចុះ​បង្ក្រាប​បទល្មើស​ព្រៃឈើ​ជា​ប្រចាំ ហើយ​លោក​ថា នឹង​សហការ​កម្លាំង​ជាមួយ​ស្ថាប័ន​ផ្សេងៗ បើ​មាន​សំណើ​មក​មន្ទីរ​បរិស្ថាន ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់ ត្រឹមត្រូវ៖ «អូ!  អា​ហ្នឹង​មាន​អី​យើង​បន្ដ​ធ្វើ​ការងារ​រាល់​ថ្ងៃ។ (ជិន ជេដ្ឋា៖ ប៉ុន្តែ​ម៉េច​ដែរ​ស្ថានភាព​បទល្មើស​នៅ​តាម​ជួរ​ភ្នំ​ហ្នឹង?) ឥឡូវ​គ្មាន​អ្វី​តានតឹង​ទេ​បង ព្រោះ​យើង​បាន​ធ្វើ​ការងារ​រាល់​ថ្ងៃ»។

ប្រធាន​អង្គការ​ទប់ស្កាត់​ការ​បំផ្លាញ​ធនធាន​ធម្មជាតិ​ លោក ជា ហ៊ាន បញ្ជាក់​ថា ប្រតិបត្តិការ​ចុះ​ល្បាត​នៅ​ថ្ងៃ​ខាង​មុខ​នេះ ត្រូវ​ប្រើ​កម្លាំង​ខាង​លោក​បី​នាក់ និង​ស្នើ​សុំ​កម្លាំង​ឧទ្យាន​រក្ស នៃ​មន្ទីរ​បរិស្ថាន​ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់ ចំនួន ៥​នាក់។ នៅ​ក្នុង​លិខិត​ដែល​លោក​ស្នើ​សុំ​កម្លាំង​សហការ​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១ ខែ​កុម្ភៈ មិន​ទាន់​មាន​ការ​ឆ្លើយ​តប​នៅ​ឡើយ ប៉ុន្តែ​លោក​សង្ឃឹម​ថា មន្ទីរ​នឹង​បញ្ជូន​កម្លាំង​ទៅ​សហការ​តាម​ការ​ស្នើ​សុំ​ក្រោយ​បាន​ចុះ​អនុស្សរណៈ​យោគយល់​គ្នា៕

អាជ្ញាធរ​សម្រេច​រក្សា​ព្រះពុទ្ធ​បដិមា​បុរាណ​២​អង្គ​នៅ​វត្ត​​ព្រះ​នាគ​ស្រុក​អង្គស្នួល​ដដែល




អាជ្ញាធរ និង​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​សម្រេច​តម្កល់​ព្រះពុទ្ធ​បដិមា​បុរាណ ២​អង្គ នៅ​វត្ត​ព្រះនាគ ដដែល តាម​ការ​ចង់​បាន​របស់​ក្រុម​ពលរដ្ឋ​នៅ​តំបន់​នេះ។ ការ​សម្រេច​បែប​នេះ ធ្វើ​ឡើង​នៅ​ពេល​អាជ្ញាធរ​ពាក់ព័ន្ធ​ប្រជុំ​រក​ដំណោះស្រាយ​ជាមួយ​ពលរដ្ឋ និង​មន្ត្រី​សង្ឃ​នៅ​ក្នុង​បរិវេណ​វត្ត​ភូមិ​ឆក់ឈើនាង ឃុំ​ឆក់ឈើនាង ស្រុក​អង្គស្នួល ខេត្ត​កណ្ដាល នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​កុម្ភៈ។

ទោះបី​ក្រុម​មន្ត្រី​ពាក់ព័ន្ធ​សម្រេច​ផ្ដល់​ជម្រើស​ចំនួន​៣ ដើម្បី​ថែរក្សា​ព្រះពុទ្ធ​បដិមា​បុរាណ ២​អង្គ គឺ​យក​ថ្វាយ​ព្រះមហាក្សត្រ យក​ជូន​នាយករដ្ឋមន្ត្រី និង​យក​ទៅ​រក្សាទុក​នៅ​សារមន្ទីរ​ក្ដី ប៉ុន្តែ​ក្រុម​ពលរដ្ឋ​ជាង ៣០០​នាក់​ដែល​ចូលរួម​ប្រជុំ បាន​ស្រែក​ស្រុះៗ​គ្នា​ថា ត្រូវ​រក្សា​ព្រះ​ពុទ្ធបដិមា​ទាំង ២​អង្គ​នៅ​ក្នុង​វត្ត​ដដែល៖ «»។

​ព្រះ​គ្រូសូត្រស្ដាំ​វត្ត​ព្រះនាគ ព្រះតេជព្រះគុណ ឡុច យ៉ាន ឲ្យ​អាស៊ីសេរី ដឹង​ថា នៅ​ពេល​នេះ គណៈកម្មការ​វត្ត​កំពុង​រៀបចំ​បង្កើត​គណៈកម្មការ​ដើម្បី​ចូលរួម​ចំណែក​ថែរក្សា​ការពារ​ព្រះពុទ្ធ​បដិមា។ ព្រះតេជព្រះគុណ​បន្ត​ថា អាជ្ញាធរ​ពាក់ព័ន្ធ​នៅ​តែ​យល់​ព្រម​រង់ចាំ​ទទួល​ព្រះ​ពុទ្ធបដិមា ប្រសិន​គណៈកម្មការ​អាចារ្យ​វត្ត និង​ពលរដ្ឋ​អស់​លទ្ធភាព​ថែរក្សា ឬ​ការពារ៖ «»។

​ក្រុម​ពលរដ្ឋ​ដែល​ប្រឆាំង​ទាស់​មិន​ឲ្យ​យក​ព្រះពុទ្ធ​បដិមា​ចេញ​ពី​ទីធ្លា​វត្ត ព្រោះ​យល់​ថា បើ​ទុក​នៅ​ទី​នេះ ពួកគេ​នៅ​តែ​គោរព​បូជា ហើយ​មួយ​វិញ​ទៀត ព្រោះ​មិន​ជឿ​ទុក​ចិត្ត​ទៅ​លើ​ការ​ថែរក្សា​ក្រុម​មន្ត្រី៖ «»។

​ពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​ភូមិ​ឈូកធំ ឃុំ​ឆក់ឈើនាង ស្រុក​អង្គស្នួល អ្នកស្រី ហៀង រីម និយាយ​ថា មូលហេតុ​ដែល​លោកស្រី​ទាមទារ​ឲ្យ​រក្ស​ព្រះពុទ្ធ​បដិមា​នៅ​ក្នុង​វត្ត​ដដែល ព្រោះ​លោកស្រី និង​ពលរដ្ឋ​ផ្សេង​ទៀត អាច​មក​គោរព​បូជា​ព្រះពុទ្ធ​រូប​បាន​រាល់​ថ្ងៃ៖ «»។
​ពុទ្ធបដិមា​ទាំង​ពីរ​អង្គ​នេះ ត្រូវ​បាន​ប៉ាន់​ស្មាន​ថា មាន​អាយុកាល​ជាង ១០០​ឆ្នាំ​ហើយ រី​ឯ​ទម្ងន់​វិញ អង្គ​តូច​ទម្ងន់​ជិត ៨១ (៨០,៨០) គីឡូក្រាម ហើយ​អង្គ​ធំ​មាន​ទម្ងន់​ជាង ៨៥ (៨៥,២០) គីឡូក្រាម ដែល​គេ​ជឿ​ថា កសាង​ឡើង​ពី​លោហធាតុ​លង្ហិន សំរឹទ្ធ និង​មាស។

កិច្ច​ប្រជុំ​រក​ដំណោះស្រាយ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៣ ខែ​កុម្ភៈ ដើម្បី​រក្សា​ព្រះ​ពុទ្ធបដិមា​ទាំង ២​អង្គ ធ្វើ​ឡើង​ពីរ​ដំណាក់កាល។ ដំបូង​ឡើយ​ក្រុម​មន្ត្រី​ចម្រុះ រួម​មាន តំណាង​ក្រសួង​វប្បធម៌ និង​វិចិត្រ​សិល្បៈ តំណាង​អាជ្ញាធរ និង​សមត្ថកិច្ច​ខេត្ត​កណ្ដាល និង​មន្ត្រី​សង្ឃ​ជជែក​គ្នា​រក​ដំណោះស្រាយ​រួម​ឃើញ​រួច​ហើយ ទើប​តំណាង​របស់​ក្រុម​នេះ គឺ​ព្រះ​អនុគណ​ស្រុក​អង្គស្នួល ព្រះតេជព្រះគុណ ហឹម ចាន់ថា ផ្តល់​ដំណឹង​ទៅ​ក្រុម​ពលរដ្ឋ។ ប៉ុន្តែ​ក្រុម​ពលរដ្ឋ​មិន​យល់​ស្រប​ទទួល​យក​គំនិត​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​ដែល​ចង់​រក្សា​ព្រះពុទ្ធ​បដិមា​នៅ​កន្លែង​ផ្សេង​ពី​វត្ត។

ព្រះ​អនុគណ​ស្រុក​អង្គស្នួល ព្រះតេជព្រះគុណ ហឹម ចាន់ថា បង្ហាញ​ព្រះទ័យ​ព្រួយ​បារម្ភ​ចំពោះ​សន្តិសុខ​របស់​ព្រះសង្ឃ និង​ព្រះ​ពុទ្ធបដិមា ព្រោះ​កន្លង​មក វត្តមាន​តម្លៃ​ចំនួន​បី​វត្ត​នៅ​ក្នុង​តំបន់​នេះ ត្រូវ​ជន​ខិលខូច​លួច​យក​ចេញ​ពី​វត្ត៖ «»។

ព្រះ​គ្រូសូត្រស្ដាំ​វត្ត​ព្រះនាគ ព្រះតេជព្រះគុណ ឡុច យ៉ាន បន្ត​ទៀត​ថា វត្ត​ត្រូវ​សាងសង់​ទីតាំង​ថ្មី ដើម្បី​តម្កល់​ព្រះពុទ្ធ​បដិមា​មាន​សុវត្ថិភាព​ដែល​ត្រូវ​ចំណាយ​ទឹក​ប្រាក់​ប្រមាណ ៣​ម៉ឺន​ដុល្លារ។

ក្រុម​ពុទ្ធបរិស័ទ និង​ព្រះសង្ឃ ឲ្យ​ដឹង​ថា ព្រះពុទ្ធ​បដិមា​បុរាណ​ទាំង​ពីរ​អង្គ បាន​រក្សា​ទុក​នៅ​វត្ត​ព្រះនាគ ក្នុង​ខេត្ត​កណ្ដាល ជាង ៣០​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ប៉ុន្តែ​មិន​សូវ​មាន​អ្នក​ដឹង​ថា ព្រះ​បដិមា​នេះ​ជា​វត្ថុ​បុរាណ និង​មាន​តម្លៃ​នោះ​ទេ ព្រោះ​អតីត​ព្រះចៅ​អធិការ​វត្ត បាន​រក្សាទុក​នៅ​កុដិ​​របស់​ព្រះអង្គ​យ៉ាង​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន ប៉ុន្តែ​ក្រោយ​ពី​ព្រះអង្គ​សុគត​បាន​ប្រមាណ​មួយ​ឆ្នាំ ទើប​មាន​ការ​បែក​ធ្លាយ​ថា ព្រះពុទ្ធ​បដិមា​បុរាណ ២​អង្គ​នេះ មាន​តម្លៃ​ខ្ពស់​កប់​ពពក៕

February 3, 2017 ពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​ល្វេ​ខេត្ត​កំពង់ចាម​ត្អូញត្អែរ​រឿង​សំរាម​នៅ​តាម​មាត់​ទន្លេ




ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​តាម​មាត់​ទន្លេតូច ក្នុង​ឃុំ​ល្វេ ស្រុក​កោះសូទិន ខេត្ត​កំពង់ចាម មិន​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​បរិស្ថាន​ក្បែរ​ទីប្រជុំជន​ផ្សារ​ព្រែកសណ្តែក។ ពលរដ្ឋ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​ដោយសារ​នៅ​តាម​មាត់​ទន្លេ​តូច​ក្បែរ​ផ្សារ​នេះ ម្ខាង​នៃ​ស្រុក​ស៊ីធរកណ្តាល ខេត្ត​ព្រៃវែង មាន​សំរាម​ជា​ច្រើន​ត្រូវ​បាន​គេ​យក​មក​បោះចោល ហើយ​ហូរ​ចូល​ទឹក​ទន្លេ​ថែម​ទៀត​ផង។ អភិបាល​ស្រុក​ស៊ីធរកណ្តាល បញ្ជាក់​ថា អាជ្ញាធរ​ធ្លាប់​ចាត់​វិធានការ​លើ​ករណី​នេះ​ជា​ច្រើន​ដង​មក​ហើយ ប៉ុន្តែ​លោក​ថា នឹង​រៀបចំ​តំបន់​នោះ​ឱ្យ​ប្រសើរ​ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ​នេះ។

​បើទោះបី​ជា​មាន​ស្លាក​សញ្ញា​ដែល​សរសេ​ថា ហាម​ចោល​សំរាម​ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ​សំរាម ពិសេស​ពពួក​ថង់​ប្លាស្ទិច គឺ​ព័ទ្ធ​ជុំវិញ​ស្លាក​សញ្ញា​នោះ​តែម្តង។ សំរាម​មិន​ត្រឹមតែ​ព័ទ្ធ​បង្គោល​ស្លាក​សញ្ញា​នោះ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​ហូរហែ​តាំង​ពី​មាត់​ច្រាំង រហូត​ដល់​មាត់​ទឹក​ទន្លេ​តែម្តង។ ពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​ដែល​រស់​នៅ​ត្រើយ​ម្ខាង​នៃ​ទន្លេតូច គឺ​នៅ​ខាង​ឃុំ​ល្វេ ស្រុក​កោះសូទិន មិន​ពេញ​ចិត្ត​ចំពោះ​បញ្ហា​នេះ ត្បិត​មាន​ពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​ប្រើប្រាស់​ទឹក​ទន្លេ​នោះ​ដែរ ពិសេស​សម្រាប់​សត្វពាហនៈ​របស់​ពួកគាត់។ សំរាម​ទាំង​នោះ​មាន​ច្រើន គឺ​ស្ថិត​នៅ​ត្រើយម្ខាង​ក្នុង​ឃុំ​ព្រែកចង្ក្រាន ស្រុក​ស៊ីធរកណ្តាល ខេត្ត​ព្រៃវែង ព្រោះ​ជាទី​ប្រជុំជន​ផ្សារ​ព្រែកសណ្តែក។

​ពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​ល្វេ មួយ​រូប លោក បូ រី មាន​ប្រសាសន៍​ថា សំរាម​ទាំង​នោះ​ភាគ​ច្រើន​ពលរដ្ឋ​អ្នក​លក់​ដូរ​នៅ​ផ្សារ​សណ្តែក ជា​អ្នក​យក​មក​ចោល។ លោក​យល់​ថា ត្បិតតែ​ពលរដ្ឋ​ខ្លះ​មាន​ប្រព័ន្ធ​ទឹកស្អាត​ប្រើប្រាស់​ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ​ការ​បោះ​ចោល​សំរាម​ចូល​ទន្លេ​បែប​នេះ គឺ​ជា​រឿង​មិន​ល្អ​ទេ ព្រោះ​វា​ធ្វើ​ឱ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​បរិស្ថាន ឬ​សុខភាព មនុស្ស សត្វ ជាដើម៖ «យក​មក​បោះចោល​អ៊ីចឹង​វា​គោក​ទន្លេ គោក​អី​អស់​ហើយ។ អា​ហ្នឹង​មក​ពី​ផ្សារ​ហ្នឹង​គេ​មិន​ដោះស្រាយ»។

សំរាម​ជា​ច្រើន​បាន​រសាត់​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ទឹក​ទន្លេ​តូច​ធ្វើឱ្យ​ទឹក​កខ្វក់ ហើយ​នៅ​ពេល​ធ្វើ​ដំណើរ​ឡើង​ចុះ​ស្ពាន​សមាគមន៍ ឬ​ស្ពាន​បណ្តោះអាសន្ន ដែល​ភ្ជាប់​ពី​ឃុំ​ល្វេ ស្រុក​កោះសូទិន មក​កាន់​ឃុំ​ព្រែកចង្ក្រាន ស្រុក​ស៊ីធរកណ្តាល នោះ ក្លិន​ស្អុយ​បាន​ភាយ​ចេញ​ពី​សំរាម។ យូរៗ​ម្តង ពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​ល្វេ បាន​យក​សត្វ​គោក្របី​មក​លាង​ទឹក​ទន្លេ​តូច​ថែម​ទៀត។
ពលរដ្ឋ​មួយ​រូប​ទៀត លោក ឡុង វណ្ណដា បញ្ជាក់​ថា បញ្ហា​សំរាម​នេះ​កើត​ឡើង​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ប៉ុន្តែ​គ្មាន​វិធានការ​ដោះស្រាយ​ឡើយ។ លោក​ថា ប្រសិន​រាជរដ្ឋាភិបាល ឬ​អង្គការ​ជា​ដៃគូ​ជួយ​ដោះស្រាយ ទើប​អាច​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ជាង។

​ពលរដ្ឋ និង​អាជីវករ​លក់​ដូរ​នៅ​ផ្សារ​ព្រែកសណ្តែក​ខ្លះ បាន​បដិសេធ​ថា ពួកគេ​មិន​បាន​ចោល​សំរាម​ទី​នោះ​ទេ ហើយ​បាន​ទំលាក់​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​នេះ​ទៅ​លើ​អ្នក​លក់​ដូរ​តូច​តាច ឬ​អ្នក​លក់​ដូរ​បន្លែ​ផ្លែឈើ​ទៅ​វិញ។

អភិបាល​ស្រុក​ស៊ីធរកណ្តាល លោក មុនី បណ្ឌិត មាន​ប្រសាសន៍​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២ កុម្ភៈ ថា កន្លង​មក​អាជ្ញាធរ​តែង​ចាត់​វិធានការ​លើ​ករណី​នេះ​ជា​ច្រើន​លើក​ច្រើន​សា ដោយ​មាន​ទាំង​នាំ​សិស្ស​សាលា​វិទ្យាល័យ​មក​សំអាត​ទៀត​ផង។ បន្ថែម​ពី​នេះ អាជ្ញាធរ​ក៏​បាន​អប់រំ​ណែនាំ​ពលរដ្ឋ និង​អាជីវករ​នៅ​ផ្សារ​ព្រែកសណ្តែក មិន​ឱ្យ​បោះចោល​សំរាម​ទៅ​មាត់​ទន្លេ​តូច​នោះ​ឡើយ ប៉ុន្តែ​អាច​ដោយសារ​ទម្លាប់​របស់​ពលរដ្ឋ ទើប​បញ្ហា​នេះ​នៅ​តែ​កើត​ឡើង។

យ៉ាង​នេះ​ក្តី អភិបាល​ស្រុក​រូប​នេះ បញ្ជាក់​ថា អាជ្ញាធរ​បាន​រៀបចំ​គម្រោង​ច្បាស់លាស់​ហើយ គឺ​កែប្រែ និង​រៀបចំ​ផ្សារ​ព្រែកសណ្តែក ឱ្យ​បាន​ប្រសើរ​ឡើង ព្រម​ទាំង​ចាត់​វិធានការ​លើ​បញ្ហា​សំរាម និង​ការ​បង្ហូរ​ទឹក​ស្អុយ​ចូល​ទន្លេ៖ «ព្រោះ​រឿង​នេះ​មិន​មែន​ជា​រឿង​តែ​អាជ្ញាធរ​មួយ​ទេ គឺ​ជា​រឿង​ទាំង​អស់​គ្នា។ រឿង​សំរាម​នេះ គឺ​ផ្តើម​ចេញ​ទាំង​អស់​គ្នា បើ​ផ្តើម​ចេញ​តែ​ពី​អាជ្ញាធរ​មួយ​ក៏​ធ្វើ​ការងារ​ហ្នឹង​មិ​នបាន​ល្អ​ទេ គឺ​ត្រូវ​តែ​មាន​ការ​ចូលរួម​ពី​គ្រប់​សមាសភាគី ពិសេស​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​នៅ​ជិត​ហ្នុង​តែម្តង»។

ករណី​បោះចោល​សំរាម និង​បង្ហូរ​ទឹក​ស្អុយ​ចូល​ទន្លេ គឺ​រង​ការ​រិះគន់​ពី​ពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​ល្វេ ភាគ​ច្រើន ហើយ​ពួកគាត់​ក៏​ធ្លាប់​បាន​ស្នើ​ទៅ​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ដើម្បី​ឱ្យ​ជួយ​ដោះស្រាយ​ថែម​ទៀត។ ជំទប់​ទី​១ ឃុំ​ល្វេ មក​ពី​គណបក្ស​សិទ្ធិ​មនុស្ស លោក ឈន់ ឈឿន មាន​ប្រសាសន៍​ថា កន្លង​មក​ពលរដ្ឋ​ពិត​ជា​ធ្លាប់​ស្នើ​ឱ្យ​ចាត់​វិធានការ​លើ​ករណី​នេះ ប៉ុន្តែ​មិន​មាន​ប្រសិទ្ធិភាព​ទេ។ លោក​បន្ត​ថា ត្បិតតែ​ពលរដ្ឋ​មិន​បាន​ប្រើប្រាស់​ទឹក​ទន្លេ​ដោយផ្ទាល់​ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ​ទឹក​ស្អាត​ដែល​ពួកគាត់​កំពុង​ប្រើប្រាស់ គឺ​គេ​បូម​ទឹក​ពី​ទន្លេ​ដើម្បី​យក​ទៅ​ចម្រុះ​ដូច​គ្នា​ដែរ៖ «សំណូម​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ​យើង​ក៏​បាន​លើក​ដែរ ស្តីពី​បរិស្ថាន ពីព្រោះ​ទី​មួយ​ទឹក​អី វា​ត្រូវ​ការ​ប្រើ​ទឹក​ហ្នឹង​ដែរ»។

ជំទប់​ឃុំ​រូប​នេះ​យល់​ថា ការ​ចោល​សំរាម និង​បង្ហូរ​ទឹក​ស្អុយ​ចូល​ទន្លេតូច គឺ​មិន​ត្រឹមតែ​ប៉ះពាល់​ដល់​បរិស្ថាន និង​សុខភាព​មនុស្ស​សត្វ​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​ប៉ះពាល់​ដល់​ការ​រស់​នៅ​របស់​មច្ឆាជាតិ​ក្នុង​ទឹក​ទៀត​ផង៕

Thursday, January 26, 2017

ជនជាតិ​ដើម​​ និង​មន្ត្រី NGO ប្ដឹង​អាជ្ញាធរ​ពី​រឿង​កាប់​ទន្ទ្រាន​ព្រៃ





មណ្ឌលគិរីៈ តំណាង​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ព្នង និង​មន្ត្រី​អង្គការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​ជិត​ ១០ ​នាក់​បាន​រួម​គ្នា​ប្តឹង​មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​ទៅ​តុលាការ​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​កាលពី​ម្សិលមិញ​ពាក់ព័ន្ធ​​នឹង​ការ​បណ្តែត​បណ្តោយ​ឲ្យ​មាន​ការ​ទន្ទ្រាន​ដីធ្លី​ប្រហែល​ ១ ​ពាន់​ហិកតា​នៅ​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​ភ្នំ​ណាំលៀ​។

ការ​ដាក់​ពាក្យ​បណ្តឹង​នេះ​បាន​ធ្វើ​ឡើង​បន្ទាប់ពី​ប្រជាសហគមន៍​ និង​មន្ត្រី​អង្គការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អាដហុក​ខេត្ត​មណ្ឌល​គិរី​ចុះ​ពិនិត្យ​ជាក់ស្តែង​ឃើញ​មាន​បទល្មើស​កាប់​រាន​ដី​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​នៅ​ស្រុក​ពេជ្រាដា និង​អូររាំង​កាលពី​ចុង​ធ្នូ​កន្លង​មក​។

លោក ក្រើង តុលា តំណាង​បណ្តាញ​សហគមន៍​ជនជាតិ​ភាគតិច​ប្រចាំ​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា​ដី​ព្រៃ​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​ភ្នំ​ណាំលៀ​ដែល​សហគមន៍​កំពុង​អាស្រ័យ​ផល​ត្រូវ​បាន​គេ​លួច​កាប់​បំផ្លាញ និង​ទន្ទ្រាន​កាន់កាប់​ខុស​ច្បាប់​នាពេល​ថ្មីៗ​នេះ​សរុប​ប្រហែល​ ១ ​ពាន់​ហិកតា។

លោក​បាន​ចោទ​ថា ​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ចាប់​តាំងពី​ភូមិ ឃុំ ស្រុក នាយក​ដែន​ជម្រក និង​មន្ទីរ​បរិស្ថាន​ជាដើម​មិន​បាន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ទប់ស្កាត់​បទល្មើស​នោះ​ទេ​។ ហេតុ​នោះ​ហើយ​ដើម​បណ្តឹង​ជិត​ ១០ ​នាក់​ដែល​ជា​តំណាង​ពលរដ្ឋ​ ១០ ​ភូមិ​ក្នុង​ឃុំ​ប៊ូស្រា និង​ដាក់​ដាំ​រួម​នឹង​លោក ប៉ែន ប៊ុណ្ណារ៍ មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​ផ្នែក​ដីធ្លី និង​ធនធាន​ធម្មជាតិ​របស់​អង្គការ​អាដហុក​បាន​រួម​គ្នា​ប្តឹង​មន្ត្រី​ប្រមាណ​ជា​ ៨ នាក់​ទៅ​តុលាការ​។

លោក​ តុលា បាន​បញ្ជាក់​ថា៖ «ពួកគាត់​មិន​មាន​វិធានការ​ដើម្បី​ទប់ស្កាត់​បទល្មើស​ការពារ​ព្រៃឈើ​ទេ។ ព្រៃ​ហ្នឹង​ស្ថិត​ក្រោម​ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​គាត់។ គាត់​មាន​ចេតនា​បណ្តែត​បណ្តោយ​ឲ្យ​ជនល្មើស​កាប់​រាន​តែ​ម្តង»។

លោក​បន្ត​ថា​សហគមន៍​មិន​បាន​ស្គាល់​អត្តសញ្ញាណ​ជនល្មើស​នោះ​ទេ​ព្រោះ​ថា​ពេល​ដែល​ចុះ​ទៅ​នោះ ពួកគេ​បាន​គេច​បាត់​អស់​។ ប៉ុន្តែ​ពេល​សហគមន៍​ចេញ​បាត់ ពួកគេ​ក៏​ធ្វើ​សកម្មភាព​កាប់​ជា​បន្ត​បន្ទាប់​រហូត​ដល់​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​។

លោក​ ប៉ែន ប៊ុណ្ណារ៍ បាន​ថ្លែង​ថា​លោក​បាន​ទទួល​ព័ត៌មាន និង​តាមដាន​ពី​បទល្មើស​ព្រៃឈើ​នេះ​ហើយ​បាន​សម្រេច​ប្តឹង​មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ​ពាក់ព័ន្ធ​ដើម្បី​ការពារ​ដី​រដ្ឋ​សម្រាប់​ប្រយោជន៍​រួម​ហើយ​ជំរុញ​ឲ្យ​ផ្តន្ទាទោស​ជនល្មើស ឬ​អ្នក​មាន​អំណាច​នៅ​ពី​ក្រោយ​ទៅ​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់​។

លោក​បាន​បញ្ជាក់​ថា៖ «ក្រម​ព្រហ្មទណ្ឌ​មាត្រា​ ៥២៩ ​ថា​បុគ្គល​ណា​បាន​ដឹង​បទល្មើស​កើតឡើង​ត្រូវ​ចូលរួម​ប្តឹង និង​ទប់ស្កាត់​បទល្មើស។ បើ​មិន​ប្តឹង​ទេ​យើង​ក៏​មាន​ទោស​ដែរ។ ពលរដ្ឋ​គ្រប់​រូប​មិន​ថា​មន្ត្រី​រាជការ ឬ​អង្គការ​ទេ​មាន​សិទ្ធិ​ប្តឹង​ការពារ​ដី​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋ»។

លោក​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា​កាលពី​ឆ្នាំ​ ២០១៦ ​កន្លង​មក​លោក​ និង​សហគមន៍​បាន​រួម​គ្នា​ដាក់​ពាក្យ​បណ្តឹង​ស្រដៀង​គ្នា​នេះ​ចំនួន​ ៥ ​នៅ​ខេត្ត​ផ្សេងៗ​គ្នា​ហើយ​ក្នុង​ឆ្នាំ​​នេះ​លោក​គ្រោង​នឹង​បន្ត​ដាក់​ពាក្យ​បណ្តឹង​ចំនួន​ ៥០ ​ផ្សេង​​ទៀត​ផង​ដែរ​។

លោក ខាំ ភងជា នាយរង​រដ្ឋបាល​សាលា​ស្រុក​ពេជ្រាដា​បាន​យល់​ឃើញ​ថា​ ការ​ដាក់​ពាក្យ​បណ្តឹង​នោះ​គឺ​មិន​សូវ​សម​ហេតុផល​​ទេ​ហើយ​ថា​រាល់​ការ​ប្តឹង​គឺ​ត្រូវ​ផ្អែក​លើ​វត្ថុតាង​ច្បាស់លាស់​មិនមែន​ចេះ​​តែ​ប្តឹង​​ទេ​។

លោក ភងជា បាន​ថ្លែង​ថា៖ «មិន​អាច​ទេ។ អត់​មាន​សិទ្ធិ​ទេ​ព្រោះ​ថា​បណ្តឹង​ហ្នឹង​អត់​មាន​ចំ​បុគ្គល​ដែល​ប្រព្រឹត្ត។ អ៊ីចឹង​គាត់​ប្តឹង​ប្រយោល​ដោយ​ផ្តោត​លើ​អាជ្ញាធរ​ទាំងអស់​នោះ​ដូចជា​មិន​ត្រូវ។ ការ​ប្តឹង​ត្រូវ​មាន​​វត្ថុតាង​ជាក់​ច្បាស់»។

លោក​បាន​បន្ថែម​ថា​ការ​ការពារ​ដី​ព្រៃ​ក្នុង​តំបន់​នោះ​គឺ​មាន​ការ​លំបាក​ព្រោះ​វា​នៅ​ឆ្ងាយ។ ​ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត​​ដែន​ជម្រក​នោះ​ក៏​មាន​មន្ត្រី​ឧទ្យានុរក្ស​ប្រចាំ​ការ​ចុះ​ល្បាត​ទប់ស្កាត់​បទល្មើស​ដែរ។

លោក ហាន ខន នាយក​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​ភ្នំ​ណាំលៀ​បាន​បដិសេធ​ថា​គ្មាន​ការ​បណ្តែត​បណ្តោយ​ឲ្យ​មាន​បទល្មើស​ព្រៃឈើ​នោះ​ទេ។

លោក​បាន​បន្ត​ថា ​ក្នុង​​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ​គឺ​គ្មាន​បទល្មើស​កាប់រាន​នោះ​ទេ​ ប៉ុន្តែ​កន្លង​មក​មាន​ពលរដ្ឋ​ប្រមាណ​ជា​ ៣០ គ្រួសារ​បាន​លួច​ចូល​កាប់​ឆ្ការ​ព្រៃ​ដោយ​ក្នុង ១ ​គ្រួសារ​ចន្លោះ​ពី​ ១ ទៅ​ ២ ហិកតា​ដើម្បី​បង្ក​បង្កើន​ផល​រីឯ​ពលរដ្ឋ​ខ្លះ​ចេះ​តែ​លួច​កាប់​ព្រៃ​ហើយ​ទុក​ចោល​ និង​ធ្វើ​ចម្ការ​វិលជុំ​ក៏​មាន​ដែរ​។ ​

លោក​បាន​បញ្ជាក់​ថា ​កន្លង​មក​ កម្លាំង​បរិស្ថាន​ក៏​បាន​ចាប់​បង្ខំ​ឲ្យ​អ្នក​កាប់​ឆ្ការ​ព្រៃ​ខ្លះ​ធ្វើ​កិច្ចសន្យា​បញ្ឈប់​សកម្មភាព​ខុស​ច្បាប់​នោះ​ផង​ដែរ​៕

Wednesday, January 25, 2017

អ្នក​ភូមិ​រាប់​ពាន់​នាក់​នៅ​ខេត្ត​ស្វាយរៀង​នឹង​ត្រូវ​ជម្លៀស​បន្ទាប់​ពី​រក​ឃើញ​គ្រាប់​បែក​ឧស្ម័ន




អាជ្ញាធរ​គ្រោង​ជម្លៀស​អ្នក​ភូមិ​ជាច្រើន​ពាន់​នាក់​ពី​ស្រុក​រមាសហែក ខេត្ត​ស្វាយរៀង ទៅ​ទីកន្លែង​មាន​សុវត្ថិភាព បន្ទាប់​ពី​អាជ្ញាធរ​រក​ឃើញ​គ្រាប់​បែក​អាមេរិក​ប្រភេទ​ធុង​ឧស្ម័ន​បង្ហៀរ​ទឹក​ភ្នែក​ចំនួន​ពីរ​ធុង​ធំៗ​ទម្ងន់ ២០០​គីឡូក្រាម នៅ​ជិត​សាលា​បឋម​សិក្សា​មួយ​កន្លែង។

នាយក​មជ្ឈមណ្ឌល​កម្ចាត់​មីន​កម្ពុជា (CMAC) លោក ហេង រតនា ប្រាប់​ទីភ្នាក់ងារ​សារព័ត៌មាន​បារាំង AFP ថា អាជ្ញាធរ​ត្រូវ​ជម្លៀស​អ្នក​ភូមិ​ទាំងនោះ​ចេញ​ពី​ភូមិ ដើម្បី​ឲ្យ​ក្រុម​សម្អាត​មីន​ចុះ​ទៅ​ពិនិត្យ​គ្រាប់​បែក​នោះ។ គាត់​ជឿ​ថា គ្រាប់​បែក​នេះ​ត្រូវ​យន្តហោះ​ចម្បាំង​អាមេរិក​ទម្លាក់​នៅ​ក្នុង​ខែ​កុម្ភៈ ឆ្នាំ​១៩៧០ ដើម្បី​បណ្ដេញ​ទាហាន​កុម្មុយនីស្ត​នៅ​ប៉ែក​អាគ្នេយ៍​នៃ​ប្រទេស​កម្ពុជា នៅ​ជាប់​ព្រំដែន​វៀតណាម។ គ្រាប់​បែក​នេះ​មាន​ផ្ទុក​ឧស្ម័ន​បង្ហៀរ​ទឹក​ភ្នែក​ដែល​កងទ័ព​អាមេរិក​ប្រើ​យ៉ាង​ច្រើន​សន្ធឹកសន្ធាប់ ដើម្បី​បណ្ដេញ​កងទ័ព​បច្ចាមិត្ត​ឲ្យ​ចេញ​ពី​ក្នុង​ព្រៃ។

នៅ​ចុង​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ​១៩៦០ និង​ដើម​ទសវត្សរ៍​ឆ្នាំ​១៩៧០ សហរដ្ឋ​អាមេរិក បាន​ទម្លាក់​គ្រាប់​បែក​ជាង ២​លាន ៧​សែន​តោន​នៅ​លើ​ទឹកដី​ប្រទេស​កម្ពុជា ក្នុង​គោល​បំណង​កាត់​ផ្តាច់​ផ្លូវ​ដឹក​ជញ្ជូន​គ្រឿង​ផ្គត់ផ្គង់​ទៅ​កាន់​កងទ័ព​វៀតណាម​ខាង​ជើង។ ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៧៩ មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ជិត ២​ម៉ឺន​នាក់ បាន​រងគ្រោះ​ដោយសារ​គ្រាប់​បែក​មិន​ទាន់​ផ្ទុះ។

លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន កាល​ពី​ពេល​ចូលរួម​កិច្ច​ប្រជុំ​វេទិកា​សេដ្ឋកិច្ច​ពិភពលោក​នៅ​ទីក្រុង​ដាវូស (Davos) ប្រទេស​ស្វីស (Switzerland) កាល​ពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ បាន​ស្នើ​ជា​ថ្មី​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​សហរដ្ឋ​អាមេរិក លុប​បំណុល​ដល់​កម្ពុជា ដែល​អាមេរិក ផ្តល់​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​លោក​សេនា​ប្រមុខ លន់ នល់ ចន្លោះ​ពី​ឆ្នាំ​១៩៧០ ដល់​ឆ្នាំ​១៩៧៥។ ប្រមុខ​រដ្ឋាភិបាល​ចាត់​ទុក​ថា ប្រាក់​បំណុល​ទាំងនេះ គឺ​កើត​ឡើង​ពី​ការ​ទិញ​គ្រាប់​បែក​មក​ទម្លាក់​សម្លាប់​ប្រជាជន​ខ្មែរ៕

ពលរដ្ឋ​ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ​តវ៉ា​ទាមទារ​ដី​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ដោយ​អះអាង​ថា​ជា​ដី​ដែល​ធ្លាប់​កាន់​កាប់

ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​គរ ស្រុក​ត្បូងឃ្មុំ ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ តវ៉ា​ទាមទារ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ និង​ក្រុមហ៊ុន សុភក្តិ នីកា ប្រគល់​ចំណែក​ដី​ខ្លះ​ឲ្យ​ពួក​គាត់ កាល​ពី​ព្រឹក​ថ្ងៃ​ទី​២២ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០១៧។ Photo Provided


ប្រជាពលរដ្ឋ​ជាច្រើន​រយ​នាក់​នៅ​ឃុំ​គរ ស្រុក​ត្បូងឃ្មុំ ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ នាំ​គ្នា​ទាមទារ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ និង​ក្រុមហ៊ុន​ចម្ការ​កៅស៊ូ សុភក្តិ នីកា ប្រគល់​ដី​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​វិញ។ ប្រជាពលរដ្ឋ​អះអាង​ថា ដី​នោះ​ជា​ដី​ពួក​គាត់​ធ្លាប់​កាន់​កាប់ និង​បង្កបង្កើនផល​តាំង​ពី​ទសវត្សរ៍​៨០ ប៉ុន្តែ​ត្រូវ​បាន​អាជ្ញាធរ​ប្រើ​ល្បិច​រំលោភ​យក ហើយ​ប្រគល់​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន។ យ៉ាង​នេះ​ក្តី អភិបាល​ស្រុក​បាន​ចេញ​លិខិត​ជូន​ដំណឹង​មួយ ដោយ​បញ្ជាក់​ថា ពលរដ្ឋ​កំពុង​រំលោភ​លើ​ដី​ក្រុមហ៊ុន​ដោយ​ខុស​ច្បាប់។

ប្រជាពលរដ្ឋ ៧​ភូមិ​នៅ​ឃុំ​គរ ស្រុក​ត្បូងឃ្មុំ សម្រេច​នាំ​គ្នា​តវ៉ា ដោយ​បោះ​ជា​បង្គោល​ព្រំ​ដី និង​ធ្វើ​រោង​ស្នាក់នៅ​កន្លែង​ដី​កំពុង​មាន​ជម្លោះ ដើម្បី​ទាមទារ​ចំណែក​ដី​ខ្លះ​ពី​ក្រុមហ៊ុន សុភក្តិ នីកា។ យុទ្ធនាការ​នេះ ធ្វើ​ឡើង​ចំនួន ៤​ថ្ងៃ​មក​ហើយ ប៉ុន្តែ​មិន​ទាន់​មាន​ដំណោះស្រាយ​ណា​មួយ​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​ភូមិ​ទាំងនោះ​ទទួល​យក​បាន​ទេ។

ពលរដ្ឋ​នៅ​ភូមិ​ក្បាលអូរ លោក រស់ ប៊ុនណាត មាន​ប្រសាសន៍​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៤ មករា ថា ក្រោយ​ពេល​ធ្វើ​យុទ្ធនាការ​ទាមទារ​ដី​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ត្រឡប់​មក​វិញ គឺ​មាន​អាជ្ញាធរ និង​ភាគី​ក្រុមហ៊ុន​ចុះ​ទៅ​សម្របសម្រួល ប៉ុន្តែ​មាន​តែ​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​ថា ពលរដ្ឋ​រំលោភ​យក​ដី​ក្រុមហ៊ុន​ទៅ​វិញ ដោយ​ពួក​គេ​មិន​បាន​លើក​ឡើង​អំពី​ដើម​កំណើត​ដី​នោះ​ឡើយ។ លោក​រំឭក​អំពី​ប្រវត្តិ​ដី​ប្រមាណ ៥០០​ហិកតារ​ថា ដើម​ឡើយ ពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​គរ នាំ​គ្នា​អាស្រ័យ​ផល​លើ​ដី​នោះ​តាំង​ពី​ក្រោយ​របប​កម្ពុជា​ប្រជាធិបតេយ្យ ឬ​របប​ខ្មែរ​ក្រហម​មក។

លុះ​ដល់​ឆ្នាំ​១៩៩៣ អាជ្ញាធរ​បាន​ដើរ​ប្រមូល​ស្នាម​មេដៃ​ពី​ពលរដ្ឋ ក្រោម​ហេតុផល​ថា យក​ដី​ដែល​ពួក​គាត់​ធ្លាប់​អាស្រ័យ​ផល​ប្រគល់​ឲ្យ​រដ្ឋ ប៉ុន្តែ​ក្រោយ​មក ទើប​អ្នក​ស្រុក​ដឹង​ថា អាជ្ញាធរ​បាន​ប្រគល់​ដី​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ទៅ​វិញ៖ «រហូត​ដល់​កៅស៊ូ​គេ​ដាំ​ហើយ គេ​ប្រមូល​ផល​បាន​ហើយ គេ​កាប់​ចោល​ទៅ​វិញ។ អ៊ីចឹង​គេ​យល់​ច្រឡំ​ថា ដី​នោះ​ជា​ដី​ឧកញ៉ា​មួយ​ចំនួន។ ដល់​អ៊ីចឹង ប្រជាពលរដ្ឋ​បង​ប្អូន​ដឹង​ថា ដី​នោះ​មិន​មែន​ជា​ដី​ជូន​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​ទេ គឺ​ដី​ហ្នឹង​ជា​ឯកជន​ហើយ បាន​ជា​ពួក​គាត់​នាំ​គ្នា​តវ៉ា​ទៅ»។
ពលរដ្ឋ​សម្រេច​ទាមទារ​ដី​ត្រឡប់​មក​វិញ​នៅ​ពេល​នេះ ដោយ​ស្នើ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ និង​ក្រុមហ៊ុន​ប្រគល់​ដី​ជូន​ពួក​គាត់​ក្នុង​មួយ​គ្រួសារ​ទទឹង​ប្រវែង ២៥​ម៉ែត្រ និង​បណ្តោយ ៥០​ម៉ែត្រ សម្រាប់​សាងសង់​លំនៅឋាន និង​ដាំ​ដំណាំ​ខ្លះ ហើយ​ពលរដ្ឋ​ដែល​ទាមទារ គឺ​មាន​ប្រហែល ៣០០​គ្រួសារ។

ស្រដៀង​គ្នា​នេះ ពលរដ្ឋ​មួយ​រូប​ទៀត​មាន​វ័យ​ជាង ៦០​ឆ្នាំ លោក នាង សុផាន ឲ្យ​ដឹង​ថា ការ​តវ៉ា​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​មក​នេះ ឃើញ​មាន​អាជ្ញាធរ​ចុះ​ទៅ​ជួប​ពលរដ្ឋ​ដែរ ប៉ុន្តែ​មិន​ទាន់​មាន​ដំណោះស្រាយ​សមស្រប​តាម​ការ​ទាមទារ​របស់​ពួក​គាត់​ឡើយ។ លោក​បញ្ជាក់​ជំហរ​ថា ពលរដ្ឋ​នឹង​បន្ត​ទាមទារ​ដដែល​រហូត​ដល់​ខាង​ក្រុមហ៊ុន និង​អាជ្ញាធរ​ព្រម​ប្រគល់​ចំណែក​ដី​ខ្លះ​ជូន​ពួក​គាត់ បើ​ទោះ​បី​ជា​ត្រូវ​ប្រឈម​មុខ​យ៉ាង​ណា​ក៏ដោយ៖ «ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​តែ​ធ្វើ នៅ​តែ​ទៅ នៅ​តែ​នាំ​គ្នា​ទៅ​បោះ​ជំរំ​ដាំ​ដើម​ចេក​ដាំ​អី នៅ​តែ​ទៅ​បោះ​ជំរំ​ហ្នឹង»។

អាស៊ីសេរី នៅ​មិន​អាច​ទាក់ទង​តំណាង​ក្រុមហ៊ុន សុភក្តិ នីកា ដើម្បី​សួរ​អំពី​បញ្ហា​នេះ​បាន​ទេ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៤ មករា។

អភិបាល​ស្រុក​ត្បូងឃ្មុំ លោក កេង ប៊ុនណា បាន​ចេញ​លិខិត​ជូន​ដំណឹង​មួយ​ច្បាប់​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២២ មករា បញ្ជាក់​ថា ចាប់​តាំង​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២០ មករា គឺ​មាន​ពលរដ្ឋ​ប្រមាណ ៣០០​គ្រួសារ​មក​ពី​ភូមិ​ចំនួន​៧ នាំ​គ្នា​មក​ទន្ទ្រាន​កាន់​កាប់​ចំណែក​ដី​អវិនិយោគ​របស់​ក្រុមហ៊ុន សុភក្តិ នីកា មាន​ទំហំ​ប្រមាណ ៥០០​ហិកតារ ដែល​បាន​សិទ្ធិ​វិនិយោគ​ដាំ​កៅស៊ូ និង​ដំណាំ​ផ្សេង​ទៀត​ពី​រាជ​រដ្ឋាភិបាល។ ក្នុង​លិខិត​អះអាង​ទៀត​ថា សកម្មភាព​ចូល​កាន់​កាប់​ដី​ដោយ​ខុស​ច្បាប់​នេះ មាន​ដូចជា វាស់វែង​បែង​ចែក​ក្បាល​ដី បោះ​បង្គោល​កំណត់​ព្រំ​ដី និង​សកម្មភាព​សាងសង់​ជម្រក​ស្នាក់នៅ​បណ្ដោះអាសន្ន​ជាដើម។ សកម្មភាព​ទាំងនេះ ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់ និង​រាំង​ស្ទះ​ដល់​ដំណើរ​ការ​រៀបចំ​ដី​សម្រាប់​ដាំ​ដុះ​ជា​ថ្មី និង​ការ​កាន់​កាប់​ស្រប​ច្បាប់​របស់​ក្រុមហ៊ុន។

លិខិត​ដដែល​ស្នើ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​បញ្ឈប់​សកម្មភាព​ទាំងនេះ​ជា​បន្ទាន់ ហើយ​រុះរើ​បង្គោល​ដែល​បាន​បោះ​កំណត់​ព្រំ​ដី និង​រោង​ស្នាក់​នៅ​ឲ្យ​អស់​ត្រឹម​ថ្ងៃ​ទី​២៣ មករា ជា​កំហិត។ ប្រសិន​បើ​ពលរដ្ឋ​មិន​ព្រម​ធ្វើ​តាម​សេចក្តី​ជូន​ដំណឹង​នេះ អាជ្ញាធរ​នឹង​អនុវត្ត​តាម​ច្បាប់ ហើយ​មិន​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​រាល់​ការ​ខាតបង់ ឬ​ឧបទ្ទវហេតុ​ណា​មួយ​ដែល​កើត​ឡើង​ដោយ​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​របស់​សមត្ថកិច្ច​ឡើយ។

មេ​ឃុំ​ស្តីទី​នៃ​ឃុំ​គរ លោក លីម គីមហេង មាន​ប្រសាសន៍​ថា ការ​តវ៉ា​របស់​អ្នក​ភូមិ​ប៉ុន្មាន​ថ្ងៃ​មក​នេះ គឺ​ដោយសារ​តែ​ដី​ទាំងនោះ ពួក​គាត់​ធ្លាប់​កាន់​កាប់​កន្លង​មក។ លោក​មើល​ឃើញ​ថា ក្នុង​ចំណោម​ពលរដ្ឋ​ទាមទារ​ដី​ពី​ក្រុមហ៊ុន គឺ​មាន​មួយ​ចំនួន​គ្មាន​ដី​សម្រាប់​ធ្វើ​លំនៅឋាន និង​មិន​មាន​មុខ​របរ​ទៀត​ផង។ លោក​បន្ថែម​ថា ករណី​នេះ អាជ្ញាធរ​គ្រោង​នឹង​ជួប​ជាមួយ​ពលរដ្ឋ​បន្ត​ទៀត ដើម្បី​រួម​គ្នា​រក​ដំណោះស្រាយ៖ «មាន​ការ​ដោះស្រាយ​គ្នា​ទៅ។ បើ​គាត់​ចង់​បាន យើង​ត្រូវ​តែ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ហ្នឹង​មក​ដោះស្រាយ​គ្នា​ទៅ។ ដូច​ថា​គាត់​បាន​ចរចា​គ្នា​លឿនៗ​ទៅ គឺ​ល្អ​ដែរ»។

មន្ត្រី​សម្របសម្រួល​សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អាដហុក (ADHOC) ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ លោក នាង សុវ៉ាត មើល​ឃើញ​ថា បញ្ហា​បែប​នេះ​កើត​ឡើង​ពីព្រោះ​តែ​អាជ្ញាធរ​មិន​បាន​ចេញ​មុខ​បកស្រាយ​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់លាស់ ថា​ដី​ដែល​ពួក​គាត់​ដក​ហូត​ពី​ពលរដ្ឋ​កន្លង​មក គឺ​ទុក​ជា​កម្មសិទ្ធិ​របស់​រដ្ឋ ឬ​ឯកជន។ នៅ​ពេល​ដែល​អ្នក​ភូមិ​ដឹង​ច្បាស់​ថា ដី​ដែល​អាជ្ញាធរ​ដក​ហូត​ពី​ពួក​គាត់ យក​ទៅ​ប្រគល់​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​នោះ គឺ​ធ្វើ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​មិន​ពេញ​ចិត្ត​នោះ​ទេ៖ «ហើយ​នៅ​ក្នុង​សមត្ថកិច្ច​របស់​រដ្ឋ​ដែល​ជា​ម្ចាស់​ដី​ហ្នឹង​ចេញ​មុខ​មក ទទួល​ខុស​ត្រូវ​នៅ​មុខ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ទៅ ថា​ដី​ហ្នឹង​គេ​ធ្វើ​អវិនិយោគ មិន​មែន​ឲ្យ​ទៅ​ឯកជន​ទេ។ រដ្ឋ​មាន​តួនាទី​ការពារ និង​គ្រប់គ្រង​ដី​រដ្ឋ​ហ្នឹង​ទុក​សម្រាប់​រដ្ឋ»។

លោក នាង សុវ៉ាត បញ្ជាក់​ថា ដី​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋ គឺ​គ្មាន​អាជ្ញាយុកាល​ទេ។ លោក​យល់​ថា ដើម្បី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​នេះ ពលរដ្ឋ​ត្រូវ​ធ្វើ​លិខិត ឬ​សំណើ​ដាក់​ទៅ​ស្ថាប័ន​ពាក់ព័ន្ធ​ឲ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ។ ចំណែក​អាជ្ញាធរ និង​ភាគី​ក្រុមហ៊ុន​វិញ ត្រូវ​ចេញ​មុខ​បកស្រាយ ឬ​បង្ហាញ​ភស្តុតាង​របស់​ខ្លួន​ដែល​មាន ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​បាន​ដឹង​ច្បាស់​ថា ដី​នោះ​នៅ​តែ​ជា​ដី​របស់​រដ្ឋ ឬ​ជា​ដី​ឯកជន ជៀសវាង​ការ​បោកប្រាស់​ប្រជាពលរដ្ឋ ដែល​នាំ​ឲ្យ​ពួក​គាត់​បាត់បង់​ជំនឿ​ទុក​ចិត្ត​លើ​អាជ្ញាធរ៕

គ្រូពេទ្យ​អាមេរិក​និង​កាណាដា​ផ្តល់​ការ​ពិនិត្យ​សុខភាព​ពលរដ្ឋ​ខេត្ត​រតនគិរី​មិន​យក​កម្រៃ

គ្រូពេទ្យ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​មក​ពី​សហរដ្ឋ​អាមេរិក និង​ប្រទេស​កាណាដា ពិនិត្យ និង​ព្យាបាល​ជំងឺ​កុមារ​នៅ​ស្រុក​អូរយ៉ាដាវ ខេត្ត​រតនគិរី នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៥ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០១៧។ RFA/Ratha Visal


គ្រូពេទ្យ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​មួយ​ក្រុម​មក​ពី​សហរដ្ឋ​អាមេរិក និង​ប្រទេស​កាណាដា បាន​បើក​យុទ្ធនាការ​អន្តរជាតិ ពិនិត្យ និង​ព្យាបាល​សុខភាព​មាត់​ធ្មេញ និង​ជំងឺ​ទូទៅ​ជូន​ពលរដ្ឋ​នៅ​តំបន់​ជនបទ ក្នុង​ស្រុក​អូរយ៉ាដាវ ខេត្ត​រតនគិរី ដោយ​មិន​យក​កម្រៃ។

ប្រជាពលរដ្ឋ​ជិត ២០០​នាក់​នៅ​ស្រុក​អូរយ៉ាដាវ ខេត្ត​រតនគិរី បាន​ទទួល​ការ​ពិនិត្យ និង​ព្យាបាល​សុខភាព​មាត់​ធ្មេញ និង​ជំងឺ​ទូទៅ​ពី​សំណាក់​គ្រូពេទ្យ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​មក​ពី​សហរដ្ឋ​អាមេរិក និង​កាណាដា នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៥ ខែ​មករា ដោយ​មិន​យក​កម្រៃ។

ប្រជាពលរដ្ឋ​មក​ពី​តំបន់​ជនបទ​ភាគច្រើន​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច រស់នៅ​ឃុំ​ចំនួន​៦ ក្នុង​ស្រុក​អូរយ៉ាដាវ ត្រូវ​បាន​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ផ្សព្វផ្សាយ​ឲ្យ​មក​ទទួល​សេវា​ពិនិត្យ​សុខភាព​មិន​យក​កម្រៃ​នេះ សម្រាប់​រយៈពេល ៤​ថ្ងៃ ឬ​លើស​ពី​នេះ ប្រសិន​បើ​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​តែ​មក​ទទួល​សេវា​នេះ។

ប្រជាពលរដ្ឋ​មក​ពី​ភូមិ​គងយុ លោក ពូយ កេះ បញ្ជាក់​ថា នេះ​ជា​តម្រូវការ​សេវា​សុខភាព​របស់​ពលរដ្ឋ​នៅ​តំបន់​ជនបទ​ដែល​ខ្វះខាត​ប្រាក់ និង​មធ្យោបាយ​ទៅ​ពិនិត្យ​ជំងឺ​នៅ​មន្ទីរពេទ្យ​ឯកជន និង​មន្ទីរពេទ្យ​រដ្ឋ​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​ស្រុក។ លោក​ថា យុទ្ធនាការ​របស់​ក្រុម​គ្រូពេទ្យ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​នេះ បាន​រួម​ចំណែក​កាត់​បន្ថយ​ការ​លំបាក​ទៅ​លើ​ការ​ចំណាយ​សេវា​ព្យាបាល​ជំងឺ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ៖ «ធ្មេញ​បាក់​អស់​ហើយ​ខ្ញុំ ចង់​មើល​ធ្មេញ។ សប្បាយ​ដែរ​គាត់​ជួយ​បាន​មាន​លុយ បើ​អត់​លុយ​ចប់​ហើយ»។

យុទ្ធនាការ​ផ្នែក​សុខភាព​នេះ ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​ក្រុម​គ្រួសារ​វេជ្ជបណ្ឌិត​មក​ពី​សហរដ្ឋ​អាមេរិក រួម​មាន​ប្រពន្ធ កូន និង​មិត្តភ័ក្ដិ​ជា​គ្រូពេទ្យ​មក​ពី​ប្រទេស​កាណាដា ក្រោម​ការ​គាំទ្រ និង​ឧបត្ថម្ភ​ដោយ​ក្រុមហ៊ុន អង្គរ​ហ្គោល (Angkor Gold) ដែល​កំពុង​វិនិយោគ​ស្រាវជ្រាវ​រ៉ែ​លោហៈ​នៅ​ខេត្ត​រតនគិរី។

គ្រូពេទ្យ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​មក​ពី​សហរដ្ឋ​អាមេរិក និង​ប្រទេស​កាណាដា ពិនិត្យ និង​ព្យាបាល​ជំងឺ​មាត់​ធ្មេញ​ជូន​ពលរដ្ឋ​ស្រុក​អូរយ៉ាដាវ ខេត្ត​រតនគិរី នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៥ ខែ​មករា ឆ្នាំ​២០១៧។ RFA/Ratha Visal

វេជ្ជបណ្ឌិត រីឆាត អ្នក​ដឹកនាំ​ក្រុម ថ្លែង​បញ្ជាក់​ថា នេះ​ជា​ការ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​របស់​ក្រុម​លោក​ដែល​ចង់​ឃើញ​ប្រជាពលរដ្ឋ​កម្ពុជា ទទួល​បាន​សេវា​សុខភាព​នៅ​តំបន់​ជនបទ​កាន់​តែ​ប្រសើរ ជាពិសេស​សុខភាព​មាត់​ធ្មេញ ប្រសិន​ប្រជាពលរដ្ឋ​មិន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ពិនិត្យ​ព្យាបាល​បាន​ត្រឹមត្រូវ​ទេ នឹង​បង្ក​ឲ្យ​កើត​មាន​ជំងឺ​បេះដូង​ធ្ងន់ធ្ងរ៖ «គាត់​មក​នេះ​មិន​មែន​ជា​អង្គការ​ទេ គឺ​គាត់​បង្កើត​ជា​ក្រុម​គ្រួសារ​គាត់​ហើយ និង​មិត្តភ័ក្ដិ​គាត់ ឬ​អ្នក​ណា​ដែល​ចង់​ចូលរួម​គាត់​អញ្ជើញ​ទាំងអស់។ គាត់​មក​នេះ​អត់​មាន​ការ​ឧបត្ថម្ភ​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ណា​ទេ គឺ​ជា​ថវិកា​របស់​គាត់ និង​ក្រុម​គាត់»។

ក្រុមហ៊ុន អង្គរ​ហ្គោល ទទួល​បាន​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​នៅ​ស្រុក​អូរយ៉ាដាវ និង​ស្រុក​ជិត​ខាង​ទៀត​ក្នុង​ខេត្ត​រតនគិរី រួម​ជាមួយ​កិច្ចព្រមព្រៀង​ជួយ​អភិវឌ្ឍ​ជូន​ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​មូលដ្ឋាន​ឲ្យ​បាន​រីក​ចម្រើន។

អនុប្រធាន​កម្មវិធី​អភិវឌ្ឍន៍​សង្គម​របស់​ក្រុមហ៊ុន អង្គរ​ហ្គោល អ្នកស្រី ឌីលែន វីក្ស កត់​សម្គាល់​ថា តម្រូវការ​ជា​អាទិភាព​របស់​សហគមន៍​ជនបទ ជាពិសេស​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច គឺ​វិស័យ​សុខភាព ហេតុ​នេះ​ក្រុមហ៊ុន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​គាំទ្រ និង​ឧបត្ថម្ភ​ចំពោះ​ក្រុម​គ្រូពេទ្យ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត ដើម្បី​រួម​ចំណែក​ដោះស្រាយ​តម្រូវការ​របស់​ពលរដ្ឋ។ អ្នកស្រី​បន្ត​ថា នេះ​ជា​តួនាទី​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​ត្រូវ​រៀបចំ​អភិវឌ្ឍ និង​ជួយ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្រីក្រ​ក្នុង​តំបន់​ប្រតិបត្តិការ​របស់​ក្រុមហ៊ុន៖ «ក្រុមហ៊ុន អង្គរ​ហ្គោល មាន​ទស្សនវិស័យ​ជួយ​ប្រជាជន ហើយ​ណា​មួយ​គាត់​ចង់​ជួយ​ប្រជាជន​ក្នុង​តំបន់​ប្រតិបត្តិការ​របស់​ក្រុមហ៊ុន ចង់​ជួយ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ប្រឈម​បញ្ហា​សុខភាព​ឲ្យ​បាន​ការពារ​សុខភាព​ទាំងអស់»។

តាម​ការ​គ្រោង​ទុក ក្រុម​គ្រូពេទ្យ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​នឹង​ពិនិត្យ និង​ព្យាបាល​សុខភាព​ជូន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ស្រុក​អូរយ៉ាដាវ ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៥ ដល់​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​មករា ឬ​អាច​បន្ត​ប្រសិន​តម្រូវការ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មាន​ចំនួន​ច្រើន៕